In het Brabantse natuurgebied de Peelse Heide wisselen bos en heide elkaar af en liggen mysterieuze verhalen aan je voeten. Vanaf Outdoorpark Reusel – vlakbij de grens met België – ontdek je bijvoorbeeld geheimzinnige keien, cirkels in het landschap en een dodendraad waar je mond van openvalt.
In samenwerking met Hanwag
Wandel.nl was op 29 april aanwezig bij de opening van de wandelroutes ‘De geheimen van de Peelse Heide’ (9,7 km) en de ‘Witte Vos Ontdekroute’ (2,7 km) die beide starten bij Outdoorpark Reusel. Het outdoorpark wil samen met schoenenmerk Hanwag buitenliefhebbers van alle leeftijden stimuleren om de wandelschoenen aan te trekken en de natuur in en om Reusel te verkennen, want hier liggen veel verrassende verhalen verscholen. Echte waaghalzen kunnen hun wandeling combineren met een stoer klimpark. En psst… voor de eerste 200 wandelaars die een routekaart ophalen bij het outdoorpark, ligt een toffe wandelpin klaar! Op naar Reusel, dus.
Bij Natuurpoort De Brandtoren hoef je maar omhoog te kijken voor het hoogtepunt van je wandeluitje. Hier staat een dijk van een uitkijktoren die zéker aantrekkingskracht uitoefent op avonturiers. De Nieuwe Brandtoren is namelijk ook een klimtoren. Ruim 26 meter hoog, torent hij boven de bomen uit. In het ontwerp van speels op elkaar geplaatste kubussen is een klimwand, tokkelbaan en highrope verwerkt. Bij Outdoorpark Reusel kun je aankloppen om een klimavontuur te boeken. Vanaf de top van de toren kan je voorafgaand aan je wandeling de omliggende Peelse Heide goed tot je nemen: boomtoppen in duizend-en-één tinten groen. Wist je dat de toren is ontworpen door dezelfde architect – Ateliereen Architecten – van o.a. de Uitkijktoren Herperduin, Uitkijktoren Lommelse Sahara en Uitkijktoren De Onlanden?
We wandelen in het grensgebied tussen het Nederlandse Noord-Brabant en de Belgische provincie Antwerpen. Tot 1900 vond je in de Peelse Heide omvangrijke heide, maar in de loop van de 20e eeuw zijn hier steeds meer bossen aangeplant. Dat levert vandaag de dag een zeer gevarieerd landschap op van naaldbomen, heide, akkers en vennen, waar vele diersoorten zich thuis voelen. De route van bijna 10 kilometer is grotendeels onverhard, dus trek schoenen met een stevig profiel aan (Hanwag heeft nog wel een paar tips) en volg de wandelknooppunten op de routekaart. Wij vinden het heerlijk: lopen op knooppunten geeft je altijd de ruimte om extra goed om je heen te kijken.
En dat is een must hier. Juist omdat we ons op grensgebied begeven, liggen middenin de natuur spannende verhalen over smokkelaars en het oorlogsverleden verscholen. Vooral boter – ook wel ‘het vette goud’ genoemd – werd hier veel de grens over gesmokkeld naar België. Dat leverde een levendig kat-en-muis-spel met douaniers op. De verhalen spreken bij jong en oud nog steeds tot de verbeelding.
Een minder romantisch beeld van het leven aan de grens, ontstaat als we het verhaal horen over de dodendraad. Tijdens de Duitse bezetting van België in de Eerste Wereldoorlog, vormde de elektrische draadversperring een soort ‘IJzeren gordijn’ of ‘Berlijnse muur’ in deze streek. Dit om te voorkomen dat een grote stroom Belgen naar Nederland zou vluchten. Op de route zien we een reconstructie van de houten palen met stroomdraden, bevestigd via porseleinen isolatoren. Drie rijen dik was de versperring, en 2000 volt zou de vluchtelingen wel tegenhouden. Een akelig idee.
Zo komen nog meer ‘geheimen’ van de Peelse Heide tot ons. We zien de Januskop, een mythische figuur met zowel een vrouwen- als mannengezicht. Hij staat precies op de denkbeeldige waterscheiding van de Schelde en de Maas. En we zien de Stenen der Zaligheden, een groepje van 8 stenen, precies zo gelegen als de omliggende grensdorpen. ‘Zaligheden’ (selligheden) is een spotnaam voor de arme dorpjes die niet toevallig allemaal het achtervoegsel -sel hebben: Hulsel, Netersel, Wintersel (nu Wintelre), Knegsel, Eersel, Duisel (nu Duizel), Steensel en Reusel. En dan is er nog die ene mysterieuze grote Reuselse Kei, een 550 miljoen jaar oude zwerfkei…
Hoewel we grotendeels over rechte lanen lopen, treffen we op de heide opeens twee cirkels in het landschap. De Groote en de Kleine Cirkel zijn geïnspireerd op de Parijse Place de l’Étoile en de Place de la Concorde, met daartussen de Champs Elysées. We zouden de Peelse Heide op geen ander vlak kunnen vergelijken met de Franse hoofdstad, maar toch leuk dat een gemeenteambtenaar ooit zo creatief is geweest. Het zijn nu (en in oorlogstijd, voor piloten) duidelijke herkenningspunten op de plattegrond.
De aardige mensen van Outdoorpark Reusel vertellen je met liefde meer verhalen over al je vondsten onderweg! Wij klimmen op het eind van de wandeling nog een keer omhoog op de uitkijktoren en verwonderen ons over dit veelzijdige wandelgebied!
Afgelopen weekend ging wandelaar Saskia van den Brand voor ons op pad met de nieuwe wandelschoenen v...
Ontdek de gastvrije Baronie tijdens een wandeling over het Smokkelaarspad. Een wandelroute van 8 kil...
Noord-Brabant is de enige provincie van Nederland met vier nationale parken: de Biesbosch, Grenspark...
Natuurgebied de Dintelse Gorzen is uniek in zijn soort. De mix van zoet en zout water zorgt voor een...
Toen Brabantse wandelaars door de pandemie hun langgekoesterde droom – wandelen naar Santiago de Com...