Boswachter Eddie Wolfswinkel loopt de komende maanden een wandeltocht van Sicilië naar Nederland om geld op te halen voor kinderen met de ziekte van Lyme. Op Wandel.nl lees je over zijn ervaringen onderweg. Inmiddels heeft hij Italië verlaten en loopt hij door een winters Oostenrijk.
Door Eddie Wolfswinkel
Na het bezoek aan Ötzi de IJsman gaat mijn route door richting de Brenner. Oostenrijk is dan op 11 februari in zicht. Dat het winter is in Oostenrijk, is goed te merken. Een dik pak sneeuw staat op mij te wachten. Dit geeft mij voldoening: in het berglandschap met alle vergezichten door de sneeuw heen banjeren. Het is zwaar, het lijkt mij niet om dagelijks hetzelfde aantal kilometers te maken als voorheen, maar toch weet ik na een kort bezoek aan Innsbruck op 15 februari de Duitse grens te bereiken. De vier nachten in Oostenrijk heb ik niet in de bossen geslapen, want daar waren de condities niet naar op dat moment. Al had ik het graag gedaan. Wellicht in de zomer een keer.
Bij Mittenwald kom ik Duitsland binnen. Het eerste wat mij opvalt, is de hoeveelheid schuurtjes die hier in het zuiden van Duitsland buiten de dorpjes staan. Iedere dorpsbewoner heeft zijn eigen schuurtje lijkt het wel. De meeste schuurtjes zitten op slot, maar gelukkig niet allemaal, want de kou houdt aan. De stormen die in Nederland hebben huisgehouden bereiken mij ook. De tarp heb ik op die nachten maar even niet opgezet. Een nog openstaande hooischuur bood een slaapplek voor de nacht. Diep weggekropen in het hooi weet ik vrij makkelijk de slaap te vatten waarna de volgende dag gelukkig weer de zon schijnt. Mijn eerste indruk van het Duitse land is goed. In tegenstelling tot Italië, waar het af en toe een zoektocht was naar een aangegeven wandelroute, struikel je in Duitsland over de wandelroutes. De route is al snel bepaald, want ik heb onderweg een uitnodiging gekregen om bij Lyme kliniek Alviasana een kijkje te nemen. Uiteraard sla ik dat aanbod niet af, want dat is precies de reden waarom ik deze tocht maak.
Aan het eind van februari bereik ik de kliniek, een speciaal bezoek dat mij lang bij zal blijven. Alle artsen die ik heb mogen spreken, zijn met hart en ziel bezig om Lyme-patiënten echt beter te maken. Mijn bezoek aan Augsburg brengt ook de zon met zich mee. De laatste twee weken is het veelal stralend weer. De vogels fluiten mij 's ochtends uit mijn tent. Niet alleen ik, maar ook de vogels kunnen niet wachten op de lente.
Eddie Wolfswinkel (27) wandelt van Sicilië naar Nederland (zo’n 3.000 km, mede om daarmee geld op te halen om kinderen met de ziekte van Lyme te helpen. Zijn tocht is te volgen via Polarsteps.
Doneren kan via deze link.
Boswachter Eddie Wolfswinkel loopt de komende maanden een wandeltocht van Sicilië naar Nederland om ...
Boswachter Eddie Wolfswinkel loopt de komende maanden een wandeltocht van Sicilië naar Nederland om ...
Boswachter Eddie Wolfswinkel loopt de komende maanden een wandeltocht van Sicilië naar Nederland om ...
Boswachter Eddie Wolfswinkel loopt de komende maanden een wandeltocht van Sicilië naar Nederland om ...
In een half jaar tijd 3000 kilometer lopen. Boswachter Eddie Wolfswinkel (27) start deze week zijn b...