De Veenpluisroute in het Drentse Grolloo is naast afwisselend en adembenemend mooi ook nog eens een plek waar het oorverdovend stil is. Je wandelt door bossen en langs vennen, zonder ook maar iemand tegen te komen.
Door Eva Hopstaken
Grolloo ken je wellicht van de vroegere band Cuby + Blizzards of als woonplaats van Neerlands beroemdste snorrenman, Johan Derksen, maar heb je al eens gehoord van de Veenpluisroute, net buiten het dorp? De route dankt haar naam aan een zeldzaam plantje met de witte pluizen, dat je in de zomermaanden vooral op de heide treft. Tijdens onze frisse winterwandeling geen pluis te bekennen, maar dat mag de wandelpret niet drukken.
Op het moment dat we de auto uitstappen verdwijnt de miezer uit de lucht en probeert het winterzonnetje, zonder resultaat, zich door het dikke wolkendek heen te persen. Terwijl we onze wandelschoenen uit de kofferbak halen, zet een echtpaar de fietsen op slot en begint aan de route. Zodra onze veters gestrikt zijn, volgen we hen en de rode paaltjes voor een fijne winterwandeling. De man en vrouw voor ons, zullen de enigen zijn, die we zo nu en dan zien, voor de rest zijn het bos, de heide en de vennen voor ons. Enkel en alleen voor ons.
We leggen ons hoofd in ons nek en turen naar boven. Meters boven ons uit torenen de hoge ranke dennenbomen. Niet veel later stappen we langs de kale takken van de loofbomen om na het passeren van wat rode paaltjes even halt te houden bij een uitgestrekt heidegebied. Al kletsend kijken we elkaar plots aan en houden tegelijkertijd stil. ‘Hoor je dat? Helemaal niets!’ Geen verkeer, geen andere stemmen, zelfs niet het gekras van een kraai of de zucht van de wind. Totale stilte.
‘Staat het er echt?’ reageren we verbaasd op het moment dat we een roodomrand rond bord naderen met daarop een mobiele telefoon afgebeeld. ‘Mag je hier je telefoon niet aan hebben staan?’. Inderdaad, op afstand, door de hoge bomen nauwelijks waarneembaar, staat de radiotelescoop van Westerbork. Om storing te voorkomen, zet je dus je mobieltje uit. Extra rustig.
Het absoluut mooiste plekje van de route is het vlonderpad door het Grolloërveen. Niet voor niets wordt dit deel van de route veelvuldig gedeeld op Instagram en andere social mediakanalen. Met een camera vol mooie plaatjes verlaten we na ruim zeven kilometer wandelen, met een tevreden lach op ons gezicht, Grolloo.
De Drentse hunebedden zijn al duizenden jaren oud. Sinds een paar jaar is het verboden om op hunebed...
Drie nationale parken, het enige geologische erfgoed van Nederland en nog veel meer moois. Wandel.nl...
Natuurgebieden met vennen zijn, vooral in de zomer, prachtig om in te wandelen. Wandel.nl ging langs...
Op Wandel.nl vind je overzichten van wandelroutes in de omgeving van een grote stad. Deze keer een o...
Nationaal Park Drents-Friese Wold is een uitgestrekt natuurgebied op de grens van Drenthe en Friesla...