Route

Groene Hartpad etappe 2: IJsselstein-Vlist

Gebied / Regio: IJsselstein
Karakteristiek: Weilanden en boerenland
Afstand: 24km
Soort wandeling: A naar B

Niet rolstoeltoegankelijk
Huisdieren toegestaan

Dit pad in het Groene Hart is landelijk en vol opmerkelijk rustig natuurschoon. Soms begeef je je even in de bebouwde kom, maar steeds vind je met een paar stevige stappen weer de natuurpracht. Wandelschrijver Sanne Bloem ontdekt glibberend door de Randstad wederom dat het gaat om de wandeling, niet om de eindbestemming. Wandel mee op etappe 2 vanaf IJsselstein, of is het toch etappe 1? Sanne loopt haar eigen weg.

Startpunt

Naam: Historisch Stadhuis
Straat: Utrechtsestraat 79
Postcode: 3401 CT
Plaats: IJsselstein

Groene Hartpad etappe 2 IJsselstein-Vlist

Tekst & foto’s: Sanne Bloem

Het is een prachtige fris-zonnige maandag, einde van de ochtend, als ik in Utrecht de sneltram naar IJsselstein neem. Zo’n 150 meter van mijn uitstaphalte, op het plein bij het Historisch Stadhuis, start etappe 2 van het Groene Hartpad. Van dit Streekpad is recentelijk een nieuwe wandelgids van Nivon verschenen, waar ik de trotse bezitter van ben.

Glibberen in de Randstad

Het Groene Hartpad ligt midden in de Randstad. Hierdoor is de bebouwde omgeving meestentijds in de verte te zien. Het omgekeerde daarvan is in dit stuk Nederland óók waar. Loop je in de bebouwde kom, dan is vaak het landelijke, opmerkelijk rustige natuurschoon steeds op een steenworp te vinden, of in elk geval met een paar stevige stappen te bereiken.

De route gaat over jaagpaden, die vroeger gebruikt werden om boten voort te trekken, langs vaarten en over graskades. Tot aan de eerste vetergaten verdwijnen mijn wandelschoenen soms in de modder, en er zijn stukken waar ik glibber op het pad. Dit is geen schone schoenenroute, maar welke route is dat wel, in Nederland, in het regenseizoen?

Natjes en droogjes

Er zijn genoeg bankjes op de route. Wie met de gids in de hand loopt, vindt ze als ‘B’ op de routekaartjes. Op een van die bankjes eet ik mijn eigen rantsoen. Het is op ‘t ruisen van de wind na, bijzonder stil daar. En zelfs de zon schijnt even in mijn nek.

Het aantal etablissementen onderweg verschilt erg per etappe. Vooraf kun je zien in de gids waar je aan toe bent: horeca is met een ‘H’ gemarkeerd op de kaartjes. Mijn route heeft geen natjes noch droogjes onderweg dus ik voorzie mijzelf vandaag van brandstof.

Groene Hartstocht

Ik loop niet met een gids in de hand. Ik navigeer liever op markeringen, geel-rood zijn ze op dit streekpad. In de gids van Nivon vind je bovendien geen routebeschrijvingen. Bij elke etappe staat de route op een overzichtskaart en een QR-code waarmee je toegang krijgt tot een beschrijving en een GPX-bestand. Wat je er wél leest is achtergrondinformatie per etappe, hoogtepunten en tips voor verrassende dagtrips of meerdaagse tochten.

John, een van de werkgroepleden die die de route onderhouden, schrijft er over zijn herkenbare ‘groene Hartstocht’: “Wandelen is een vorm van vrijheid [...] je geniet van alles wat vliegt, groeit, bloeit en zoemt. Een beetje afdwalen van de route is niet erg, dat is juist fijn. En als je thuiskomt, ben je de hele dag lekker onderweg geweest en zijn al je zorgen weg. Dat is het grote pluspunt van wandelen.”

Geruststellende markeringen

In de gids heb ik gelezen dat ik een uitkijkpunt zou tegenkomen. Voor mijn gevoel ben ik uren al onderweg, maar dat uitkijkpunt heb ik nog altijd niet gezien. Ik zal het wel gemist hebben.

Na mijn pauze kom ik uit bij een jachthaven, die had ik niet verwacht daar. Even kan ik de geel-rode markeringen niet vinden en kijk ik op mijn telefoon op een kaart. Daar word ik niet veel wijzer van. Gelukkig zie ik even verderop weer een markering, met het geruststellend onderschrift 'Groene Hartpad'. Ik loop toch nog goed.

Verrassing: Montfoort

Dat blijf ik onbezorgd denken tot ik uitkom in Montfoort, waar je toch écht helemaal niet uit hoort te komen als je etappe 2 van het Groene Hartpad loopt. Als je daar uitkomt, terwijl je in IJsselstein bent vertrokken, dan ben de verkeerde kant op gelopen. Dan heb je (een stuk van) etappe 1, in tegengestelde richting gelopen. Desalniettemin is het een mooi stuk.

Aangekomen in Montfoort zie ik een streekbus staan, die me zo weer naar Utrecht kan brengen. Ik ben nog een beetje in de war van het feit dat ik ineens in Montfoort ben. Voor ik er lang over na heb gedacht, zit ik al in de bus en rijden we terug. Achteraf bezien had ik de etappe ook helemaal kunnen uitlopen naar Woerden, maar ik dacht toen alleen maar “Montfoort?!”. Ik besluit de tweede etappe nóg eens te lopen. Maar dan de goede kant op.

Pluspunt

Het Groene Hartpad is een aanrader voor iedereen met een Groen Hart, die een nieuwe route wil ontdekken. De gids helpt je goed te oriënteren op de verschillende etappes. En: “Als je thuiskomt, ben je de hele dag lekker onderweg geweest en zijn al je zorgen weg. Dat is het grote pluspunt van wandelen.”

Praktische informatie

Sanne liep een deel van etappe 1 (Woerden-Montfoort-IJsselstein, 21,9 km) in tegengestelde richting en etappe 2 (IJsselstein-Vlist, 24 km) van het Groene Hartpad.
Het startpunt van deze wandeling is het Historisch Stadhuis, op de hoek van de Kloosterstraat-Benschopperstraat in IJsselstein.
Het Groene Hartpad is Streekpad 12. Het gehele pad bedraagt 202 kilometer en is opgedeeld in 11 dagetappes. Daarnaast zijn er twee dwarsverbindingen en een twaalftal extra rondwandelingen.
De wandelgids bestel je op de website van Nivon. Hier kun je ook het GPX-bestand van de wandelroute downloaden.

Lees meer over het Groene Hartpad

Let op:

Er zijn bijna geen kampeermogelijkheden onderweg.
Check bij meerdaagse tochten vooraf of het OV wel rijdt op jouw wandeldagen.
En tot slot: loop de goede kant op, als je uit wilt komen waar je van plan was heen te gaan.