Een grafheuvel is een heuvel die dienst deed als begraafplaats. De dode werd begraven in een ondiepe kuil, waar overheen een heuvel werd opgeworpen. Bij bijplaatsing werd de heuvel vaak wat opgehoogd. In latere tijden werden de lijken gecremeerd en in een urn in de heuvel begraven. De oudste grafheuvel in Nederland is ongeveer 5000 jaar oud en de meeste grafheuvels vind je in het midden en oostelijk deel van Nederland. Er zijn zo’n 3000 bekende grafheuvels, die alle de beschermde status van monument hebben. Veel van de grafheuvels zijn, vanwege hun landschappelijke en wetenschappelijk waarde, geconsolideerd en hersteld.
Grafheuvels lagen niet, zoals nu, in bossen. Het landschap was destijds veel meer open, waardoor de heuvels goed zichtbaar moeten zijn geweest en zelfs als wegwijzer dienden op handelaarsroutes.