De langeafstandswandeling GR131 waaiert over honderden kilometers uit over alle zeven Canarische Eilanden. Wandelschrijver Sanne Bloem liep in enkele dagen het gedeelte op Tenerife. Een afwisselende, maar zware tocht. “Terwijl de vulkaan de Teide altijd stevig links naast je blijft staan, ben je maar een spikkeltje in een enorme stenenbak.”
Tekst & foto’s: Sanne Bloem
Ik kan me geen vakantie voorstellen waarop ik niet iets enorm actiefs doe. Zo fietste ik eerder 900 kilometer van Napels naar Palermo en liep ik in mijn eentje het Annapurna-pad in Nepal. Op Tenerife kun je heel goed wandelen, las ik her en der. En het was er warmer dan thuis. Ik stuitte al snel op een deel van de GR131. Dit is een afwisselende langeafstandswandeling van 651 kilometer, die zich uitstrekt over de zeven Canarische Eilanden. Het pad op Tenerife is met 85,4 kilometer het langste deel.
Afwisselend is de reis absoluut, en zwaar ook. De route begint kaal, heet en dor. Loopt dan lang door zwartgeblakerde pijnboombossen. Op het hoogste punt loopt over lege, grijze vlaktes met vulkanisch gesteente. Er is één schijnbaar eindeloos stuk van ruim 10 kilometer, waar de wind iedereen koud blaast. Terwijl de vulkaan de Teide altijd stevig links naast je blijft staan, ben je maar een spikkeltje in een enorme stenenbak. Een heel traag spikkeltje.
Later duikt de route weer onder de boomgrens. Hier vriest het in de nacht, mijn vingertoppen kunnen je er alles over vertellen. En het ruikt er naar dennen. De hele dag loopt de route voor mij door de wolken, wat romantisch klinkt maar feitelijk betekent dat het de hele dag miezert en het uitzicht niet weids maar enkel grijs is.
Al lopend word ik eindelijk weer goede vrienden met mezelf
Onderweg zijn maar weinig waterpunten. Wie hier loopt, moet elke keer genoeg water tappen voor twee dagen. En water maakt je rugzak extra zwaar. En supermarkten, bankjes, schuilplaatsen en meer van dat soort luxe is er niet.
Ik vertrek chagrijnig, dat komt door de reisstress. Al lopend word ik eindelijk weer goede vrienden met mezelf. Bij elke stap word ik blijer dat ik mijn eigen ritme kan volgen. Het lopen en alleen maar luisteren naar waarvan het van binnen begint te juichen, is een luxe die ik koester.
Ik krijg een bloedneus. Ik moet het wildkamperen nog leren. Ik loop veel trager dan de fitte 50-plussers die me tegemoet komen. Ik voel nauwelijks behoefte aan geklets onderweg. Ik loop de hele dag door de regen en ga rillend de tent in. En gaat die geur nog ooit uit mijn geleende donzen slaapzak?
Over de wandeling – die vier dagen had kunnen duren, maar waarvan ik pas na zes dagen de eindstreep behaalde – ben ik gaan schrijven. Of je de route wel of niet wil gaan lopen: op mijn blog reis je op mijn schouder mee.
1. De GR131 loopt over alle Canarische eilanden. Het deel op Tenerife is 85,4 kilometer van Arona naar La Esperanza. Het hoogste punt is 2420 meter, dat is lang niet hoog genoeg voor hoogteziekte, het is er wel vreselijk koud. De tocht duurt zo’n 4-6 dagen.
2. De route is in beide richtingen te lopen. Ik liep van zuid naar noord, andere mensen lopen andersom. Ik heb geen goede argumenten om een of ander te kiezen.
3. Van en naar de route: Op Tenerife rijden veel bussen. Je kunt met je pinpas in de bus betalen, de rit van Los Christianos naar Arona kost rond de €2,50. Op het eindpunt moet je een taxi nemen, die staan op het centrale plein waar je eindigt. Een taxi naar (St Cristobal de) La Laguna, de dichtstbijzijnde grote plaats, kost zo’n € 8,-.
4. Wat moet je allemaal meenemen? Bekijk mijn paklijst hier.
5. Op deze Engelstalige blog staan veel goede tips én een praktisch overzicht voor je route van dag tot dag.
6. Er zijn nauwelijks overnachtingsplekken op de route. Je kunt wildkamperen, maar dat is niet legaal. Je kunt de etappes ook in een hotel of B&B eindigen, dan loop je extra hoogte en kilometers omdat je de bergen uit moet. In het weekend en in het hoogseizoen is het erg druk in de hotels, dus boek dus vooruit.
7. De route is goed gemarkeerd met wit-rood. Als back-up gebruik ik de app Maps.me. Een goede, die weet altijd overal de kleine paadjes en werkt ook offline. Aangevuld met opgeslagen routes van wikiloc. Op sommige plekken is de markering even niet duidelijk, daar zijn stapeltjes met stenen door vriendelijke voorgangers neergelegd om je de goede kant op te loodsen.
8. Zorg voor 5 dagen eten. De lichtgewicht zakken van het merk Firepot zijn een aanrader, hoef je alleen water te koken. Mijn ontbijt is koude havermoutpap (recept).
9. Neem watercontainers mee zodat je 4-5 liter kunt meenemen. Het water uit de kraan is op deze route prima. Op sommige stedelijke stukken van Tenerife is het chloorachtig, maar hier niet. Dit zijn je waterpunten: Na Arona, Vilaflor (een café), bij het toeristisch informatiecentrum van de Teide (Is het dicht? Klim over het hek. Op het dak vind je achteraan een kraan). Verder nog bij Parador, bij El Portillo en in La Esperanza.
Van alle langeafstandswandelingen spreekt de Camino naar Santiago de Compostella wellicht het meest ...
La Palma is een verrassend groen eiland met veel zonzekerheid. Het is een van de Canarische Eilanden...
De paden op, de lanen in! Staat een lange wandeling op jouw to do list, doe dan je voordeel met deze...
Wandelen is in de bergen over het algemeen zwaarder dan in vlak terrein. Met deze tips van Wandel.nl...
Op welke routes in eigen land kun je trainen voor je wandelvakantie in de bergen? Wandel.nl geeft je...