Op pad met een pro: Agnes (11) maakte een kinderwandelboek

Hoe oud moet je zijn om een professional te zijn? Vraag liever: hoe jong! De 11-jarige Agnes is al een wandelveteraan en stelde het boek 'De spannendste wandelroutes met kinderen' samen (met een beetje hulp van paps en mams).

Door: Anton Damen

Sommige kinderen zijn nog niet met een stok aan het wandelen te krijgen, zo sáááááái vinden ze dat. Andere leeftijdsgenoten zijn haast niet te stoppen en hebben zoveel energie, dat ze de oudjes er met gemak uitlopen. Agnes Luijks is er zo eentje. In haar geval móet het haast genetisch zijn bepaald, met een boswachter als moeder en een vader die natuurfotograaf is. Haar stappenteller is ze kwijt, maar Agnes loopt zo'n duizend kilometer per jaar. Niet slecht voor een kind uit groep 8. Als zesjarige liep ze al de complete Walk of Wisdom: "Op de website sta ik als allerjongste deelnemer ooit!", glundert ze.

De afgelopen schoolvakanties gingen bijna helemaal op aan een bijzonder project: Agnes was proefkonijn en liep de meer dan veertig routes van 'haar' boek De spannendste wandelroutes met kinderen. "Stiekem waren het er nog meer, want een aantal zijn gesneuveld. Ik gaf elke route sterren. Onder de twee sterren, dan mochten ze niet in het boek. Dat waren tochten waar niets op te beleven viel, want dat is belangrijk voor kinderen. Als je wordt beloofd dat er tien soorten vogels te zien zijn en je ziet er geen een, dan is er geen klap aan", zegt Agnes heel beslist. Maar wat moet een route hebben om de maximale vijfsterrenscore te oogsten? "Als er veel superleuke dingen zijn! Een grote kans om dieren te zien, en dat je lekker vies wordt. Modder is fijn. Mijn wandelschoenen waren ooit een soort van blauw en nu zijn ze een soort van bruin. Mijn favoriet uit het boek is het Blotevoetenpad in Opende. Daar stond ik tot aan mijn knieën in de modder. Super! O ja, trekpontjes vind ik ook te gek. Als je op een route een trekpontje hebt, is dat meteen al 1 ster extra."

Mijn favoriet uit het boek is het Blotevoetenpad in Opende. Daar stond ik tot aan mijn knieën in de modder. Super!

Het uitproberen van alle wandelingen (én alle variaties) vergde een lange adem. "Mijn moeder zegt altijd dat ik niet moe te krijgen ben. Voor tien kilometer draai ik mijn hand niet om en dertig op een dag is mijn record". Agnes begon op haar tiende met het testen van de routes en na anderhalf jaar was het "buitenhuiswerk" af. Tijd dus om het voorwoord te schrijven. "Helemaal mijn eigen woorden, mijn ouders hoefden bijna niets te veranderen en het was echt niet het moeilijkste wat ik ooit in mijn leven deed."

De vraag is natuurlijk, nu het boek in de winkel ligt, of het naar meer smaakt. Zou Agnes een vervolg zien zitten? "Dan zou het echt een heel ander onderwerp moeten hebben. Ik lees zelf graag informatieboeken. Over dino's bijvoorbeeld." Eén ding is zeker -uitgewandeld is deze kleine avonturier nog lang niet. "Ik wil heel veel LAW's lopen. Op mijn verlanglijstje staan het Pieterpad, het Marskramerpad en het Pelgrimspad. Best veel." En betekent dat dan dat ze later, als ze groot is, ook wandelprof wil worden? Of boswachter? "Nee. Wandelen doe ik dan in mijn vrije tijd. Ik wil interieurarchitect worden. Daarom kijk ik ook naar veel woonprogramma's op tv."