Het is de tijd van eindejaarslijstjes en dat betekent dat veel langeafstandswandelaars op hun nagels bijten. De rankinglijst van Long Distance Walks en Kennedymarsen wordt definitief. Hanny Klumpkens staat op nummer 1 in de ranking van Long Distance Walks. Hoe kom je aan de top? En wat drijft de 74-jarige Hanny om wandelkampioen te worden?
Bij wandelen denk je niet zo snel aan kampioenschappen. De meeste lezers van Wandel.nl lopen om te ontspannen, te ontdekken en te genieten. Toch zijn er zeker wandeltochten die je kunt zien als ware prestatietochten, zoals Kennedymarsen van 80 kilometer en Long Distance Walks van 105 t/m 160 kilometer, beide met een zekere tijdslimiet.
Kijken we naar de rankinglijst van deze tochten, dan is er een vrouw die uitblinkt op de langste afstanden: Hanny Klumpkens uit Deurne liep maar liefst 239 Long Distance Walks (nummer-1-positie) en 223 Kennedymarsen (top-10). Daarnaast liep ze 26 keer de 4Daagse Nijmegen en nog een heleboel gewone wandeltochten. Ook in België loopt Hanny veel wandeltochten met afstanden van 80 tot 200 kilometer, maar die staan in Nederland niet geregistreerd. Hanny: “Ik houd het allemaal netjes bij in Excel, al 34 jaar.”
Voor deze prestaties heeft ze naar eigen zeggen een drijfveer nodig. “Ik moet wat achter de hand hebben. Niet dat ik zo competitief ben, maar ik wil wel gemotiveerd worden. Ik ben een stempeljager. De controles vind ik belangrijk. Tijdens De Bossche 100 kon je bijvoorbeeld 10 kilometer extra lopen. Ter controle moest je dan een bladzijde uit een boek scheuren. Dat vind ik nou leuk, het motiveert mij om door te gaan!”
Dit jaar is Hanny gestopt met werken, al kriebelt het wel weer, want ze is een bezige bij. Het wandelen zit absoluut in de genen. “Mijn moeder liep de 4Daagse samen met de militairen. Na de oorlog vond ze het te druk worden. Een jaar nadat zij is gestorven, liep ik mijn eerste 4Daagse. En in 1989 liep ik mijn eerste Kennedymars. Dat was verschrikkelijk! Ik wist van toeten noch blazen, maar ik moest ‘m halen, al mot ik krupe. Mijn man zei: als jij hem haalt, dan loop ik het jaar erop mee. Daardoor heb ik het gehaald!”
Ik loop op schoenen van Scapino: twee halen, één betalen
Haar man Jack heeft vijf keer een Kennedymars gelopen. “Het is een zegen dat hij weet wat het inhoudt. Dat hij er altijd achter heeft gestaan en niet zegt ‘bende nou weer weg?’. Je moet elkaar de vrijheid geven, dat is het geheim van een goed huwelijk. We hebben één keer samen gelopen. Ik heb nog nooit zoveel blaren gehad. Hij heeft er de voeten niet voor.” Als vrijwilliger bij wandelsportvereniging OLAT is Jack wel altijd betrokken bij het wandelen.
Als je Hanny vraagt naar haar kampioensformule, dan barst ze in lachen uit. “Ik loop op schoenen van Scapino. Twee halen, één betalen. Ze kosten maar 20 euro en ik doe er jaren mee. Ik krijg er zoveel commentaar op! Een keer heb ik dure schoenen gekocht en ik heb nog nooit zoveel blaren en toestanden gehad. Daar heb ik het zes weken op volgehouden. En wandelsokken? Ik pak gewoon wat er maar ligt. Verder eet en drink ik vooral veel suiker en cola op een zware tocht. Ik ben geen goede reclame, hoor.” Bij tochten boven de 70 kilometer eet ze daags van tevoren meer koolhydraten: “Pasta, chili con carne, zoiets heb je dan wel nodig.”
Ik moest en zou weer de oude worden, alles om weer te kunnen lopen!
De mensen, dat is waar Hanny het meest van geniet tijdens het wandelen. “Ik kom altijd mensen tegen waar ik een geintje mee kan maken of waar ik iets van kan leren. Laatst leerde ik van iemand nog alles over bitcoins, tot de volgende rustpost. Maar ik zeg wel altijd: blijf je eigen tempo aanhouden. Als jij harder of zachter loopt, dan gaan we uit elkaar!"
Blessures heeft ze nooit gehad. Een paar jaar geleden hing er iets ergers boven haar hoofd. “In coronatijd ben ik aan de dood ontsnapt. Niet door corona maar door kanker. Ik had volgens de dokter nog maar vijf procent overlevingskans, hoorde ik achteraf. Ik ben ervan overtuigd dat ik het dankzij mijn goede conditie heb overleefd. Ik ben daarna een paar maanden aan bed gekluisterd geweest. Maar ik moest en zou weer de oude worden. Alles om weer te kunnen lopen! En dat is gelukkig gelukt!”
Hanny werkte zich op naar de nummer-1-positie van de Long Distance Walks. “250 stuks is mijn streven. Hierna is het mooi geweest met de afstanden boven de 100 kilometer. Kennedymarsen blijf ik nog wel lopen. Kijk, ik wil geen belemmering worden. Ik wil niet dat anderen je moeten helpen om dan maar als een manke over die finish te komen. Zoveel heb ik er niet voor over.”
Ze geniet ook enorm van de afstanden onder de 60 kilometer. “Ik ben nu 74 en ik ga bijvoorbeeld met OLAT mee op clubreis naar België. Samen met een hele bus vol grijzeriken. Zo leuk dat zij blijven wandelen! We maken onderweg veel stops, gewoon relaxed. Bij hen leeft nog echt de waardering voor het lopen. Ik wil helemaal niet praten over ranking of dat er tegen mij wordt opgekeken. Het is veel belangrijker om gewoon gezond te blijven. Ik moet er wel meer moeite voor doen dan vroeger, maar dat kan niet anders als je wat ouder wordt. Ik wil lekker kunnen blijven lopen zolang het mogelijk is!”
Wie soms 80 of wel 110 km wandelt in een kort tijdsbestek, komt zichzelf geheid tegen. De vermoeidhe...
De Kennedymars bestaat 60 jaar! Wij vroegen echte Kennedywalkers zoals Mari Smits naar hun mooiste t...
Wil jij komend jaar je tachtigkilometerdebuut maken en meedoen aan een Kennedymars? Met dit training...
Wandeltochten lopen van 80 kilometer of meer. Wat beweegt langeafstandswandelaars? Vier fanatieke wa...
Wie in Someren opgroeit, wordt vrijwilliger bij óf de carnavalsvereniging óf de Kennedymars. Of alle...