Ook in 2022 zal onze blogger Saskia van den Brand weer vele mooie wandelingen in Nederland gaan maken. Aan het begin van het nieuwe wandeljaar, op een grijze winterdag, liep ze een route bij Giessenburg in Zuid-Holland. "Het uitzicht wordt beperkt door dichte mist. Ik vind dat leuk, want hierdoor word ik steeds verrast."
Door: Saskia van den Brand
Het is 2022! Ik wens je een heel mooi wandeljaar. Ik ben van plan om steeds iets nieuws te doen, want dit is makkelijker dan iets niet meer doen. Dus vaker wandelingen kiezen uit de wandelkalender dan een ochtend op de bank doorbrengen.
De site van Wandel.nl staat boordevol manieren om een stapje fitter te worden. In alle provincies worden wandelingen aangeboden. Vandaag heb ik gekozen voor een wandeling van vijftien kilometer rondom het dorp Giessenburg.
In het donker vertrek ik vanaf de parkeerplaats. De lucht is zeer grijs. Het is rustig en enigszins saai weer. Het uitzicht wordt beperkt door dichte mist. Ik vind dat leuk, want hierdoor word ik steeds verrast. Een eenzame gans kijkt om zich heen in het water. Plots spreidt hij zijn vleugels en vliegt metertje voor metertje hoger in de lucht. Ik hoor het ritselen van het winterriet en kijk naar de regendruppels op het gras.
Voor mij verschijnt een brug die gelukkig niet glad is. Daarna ploeter ik over het gras wat overgaat in zand. Ik passeer een strandje en speeltoestellen en kom uit op een verharde weg. Overal waar ik kijk is grasland en veel water. Af en toe kom ik langs een boomstam afzetting en zijn er bochten naar links en rechts. Soms plonst een eend in het water of zie ik bruine schapen met een dikke wintervacht opduiken. Iedere stap die ik naar voren zet, wordt het landschap mooier. Een mystiek landschap geeft steeds meer geheimen prijs. Zo loop ik door de modderige grond en ontwijk de ganzenpoep. Ik hoor in de verte de ganzen gakken. Steeds luider. En dan zie ik voor me tientallen oranje ganzenpootjes met een witte vacht. Ze staan in een rijtje en vliegen een seconde later tegelijkertijd door de lucht. De ganzen achter in de formatie gakken om de anderen aan te moedigen om nog wat meer vaart te maken.
Ik loop door en kom een vrouw tegen die met haar Engelse bulldog haar ommetje loopt. De hond heeft veel kracht en probeert mij bij te houden, maar ik ga net wat sneller. Mijn vingers beweeg ik in de kou zoveel mogelijk, omdat ze anders snel koud worden. Gelukkig is er na tien kilometer een thee to go post. Met een glimlach word ik begroet door de organisatoren. Het maken van een praatje helpt ook voor hen, want de tent staat precies op de tocht.
Ook het laatste uur is het uitzicht nog precies hetzelfde. Ik kom alleen wat meer wandelaars tegen in Giessenburg. Zij moeten nog beginnen. Mijn eerste winterwandeling van het nieuwe jaar zit erop.
Saskia van den Brand (32) is fanatiek wandelaar. Ze schrijft graag over haar belevenissen tijdens de...
Blogger Saskia van den Brand wandelt in weer en wind. Deze herfst bewandelde ze in Tilburg de Warand...
Saskia heeft twee hobby’s: wandelen en schrijven. In de Schoorlse Duinen kon ze beide passies prima ...
Het jaar 2021 is uitgeroepen tot Het Jaar van het Brabantse klooster. Reden voor Saskia om af te rei...
Saskia van den Brand ontdekt graag nog onbekende wandelgebieden. Onlangs was ze op het eiland Tienge...
Saskia van den Brand wandelde deze zomer een route in Nationaal Park Zuid-Kennemerland. De combinati...