Direct naar de content Direct naar de hoofdnavigatie Direct naar de footer
Route

Warme herinneringen aan de Walk of Wisdom

De Walk of Wisdom is een pelgrimstocht van 136 kilometer door het Rijk van Nijmegen. Ivonne Calis liep de route deze zomer, onder tropische omstandigheden. Lees hier haar verslag. Over dorre graslanden, liters water en warme herinneringen.

Struinen langs de Waal
Struinen langs de Waal, foto: Ivonne Calis

Door Ivonne Calis

Tijdens een snikhete week in juli 2018 liep ik samen met mijn man Frank de Walk of Wisdom. Het idee achter de Walk of Wisdom is om even afstand te nemen van alle prikkels. De telefoon uit, terug gaan naar jezelf en nadenken over het leven op onze mooie aarde. Een weg naar binnen maken, in je eigen hart.....

Zeven dagen lang wandelden we door de gevarieerde Nederlandse natuur. We struinden door de uiterwaarden van de Maas en Waal, de Gelderse Poort en de nieuwe natuur van de Ooijpolder. We dronken liters water op de zonovergoten dijkjes in het rivierengebied en op de heidevelden bij Mook. Gelukkig was er ook schaduw in het Duitse Reichswald en de bossen rondom Groesbeek. Onderweg sliepen we in leuke B&B's en in een pipowagen op een kleine camping, waarbij we vreselijk in de watten werden gelegd. Het was een heerlijke en actieve vakantieweek in eigen land die ik iedere wandelliefhebber kan aanbevelen.

Vriendschap en passie

Het idee voor het lopen van deze route ontstond enkele maanden daarvoor. Samen met een vriendin, die in Groesbeek vlakbij de route woont, was ik op zoek naar een leuke vakantiebestemming. Aangezien we allebei grote natuurliefhebbers zijn en graag wandelen, viel de keus op de Walk of Wisdom. Helaas moest mijn vriendin op het laatste moment wegens persoonlijke omstandigheden afhaken. Na wat overleg vond ik mijn trouwe wandel- en reismaatje en echtgenoot Frank bereid om haar te vervangen.

 

Langs het oude spoor naar Kranenburg in het Reichswald
Langs het oude spoor naar Kranenburg in het Reichswald, foto: Ivonne Calis
De Walk of Wisdom tussen Hernen en Winssen
De Walk of Wisdom tussen Hernen en Winssen, foto: Ivonne Calis

Heet, heter, heetst

Ik puzzelde van te voren de route in elkaar, met een start in Groesbeek, en zocht onderkomens. Maar toen was daar ineens die enorm warme zomer. De temperaturen stegen tot een ruime 39 graden. Op de heetste 27 juli die ooit in Nederland gemeten werd, liepen wij uren over dijkjes in de volle zon. Gelukkig kunnen Frank en ik allebei prima tegen de hitte en gingen we goed voorbereid op pad.

Het voordeel van de warmte; minder kleding om mee te sjouwen, maar daar tegenover stond wel dat we veel meer water meesjouwden. We dronken wat af tijdens die warme dagen en onderweg bleven we bijvullen. En toch gebeurde het, op de etappe naar Grave was ons water op. We hadden geluk, want we troffen langs de route twee aardige mensen die spontaan water aanboden. Nog nooit ben ik zo blij geweest met water!

Nederlands wildlife

De natuur had het zwaar de afgelopen maanden. Tijdens het wandelen konden we dit op veel plekken merken. De heide was soms meer bruin dan paars en het gras was overal geel. Af en toe leek het wel of we in het zuiden van Europa, of zelfs in Afrika waren. We hebben heel wat stof uit onze schoenen moeten kloppen. Het voordeel van de droogte was dat de dieren, net als wij, de koelte van het water opzochten. Zo stonden we in de Ooijpolder binnen enkele meters van de Konikpaarden en Gallowayrunderen. Loom van de warmte, zwaaiend met de staarten om de vliegen op een afstand te houden. In natuurgebied Keent sloop ik met mijn camera onder de brug om de paarden te fotograferen die daar in het water stonden. Er vlogen ooievaars en roofvogels boven ons hoofd en in het Duitse Reichswald stak vlak voor Frank een zwijn het pad over. Geluksmomentjes genoeg tijdens deze bijzondere week.

 

Konikpaarden
Konikpaarden langs de Waal, foto: Ivonne Calis
Molen op de route tussen Malden en Grave
Molen op de route tussen Malden en Grave, foto: Ivonne Calis

Nieuwe natuur langs de grote rivieren

Na jarenlang in Gelderland gewoond te hebben, woon ik nu al enige jaren in Eersel, in het oosten van Brabant. Beide regio's zijn vol prachtige natuurgebieden waarin we graag op pad gaan. Vorig jaar genoot ik volop als wandelambassadeur van de najaarscampagne van de Gelderse Streken. Ik besefte me weer hoe verliefd ik ben op de Nederlandse natuur.

Tijdens de Walk of Wisdom kwamen we diverse malen door de nieuwe natuur langs de grote rivieren. We volgden struinroutes over het zand en tusssen de bloeiende struiken, maakten poppetjes van rivierklei en stonden oog in oog met wild. Een heel bijzondere wereld vol nieuwe indrukken. Wat ik me bijvoorbeeld nooit beseft heb, is hoe veel vrachtboten er over onze Nederlandse rivieren varen. Ook liepen we onder de A50 door, een brug waar ik regelmatig met de auto over rijd op weg naar mijn ouders. Gek, maar ook indrukwekkend om zo'n gevaarte nu van onderaf te bekijken.

Even laten bezinken

Aan het eind van de week werden we bij de vriendin in Groesbeek opgewacht met koele limonade. Wat was het mooist of indrukwekkendst van de tocht en wat viel tegen, vroeg ze ons. Dit konden we op dat moment nog niet opnoemen, want we moesten al onze indrukken eerst laten bezinken. Die kregen een plekje toen we eenmaal thuis waren, de spullen weer opgeruimd en verhalen schrijvend voor mijn blog. Bladerend door de vele foto’s haalden we de herinneringen op. Weer even oog in oog met die Konik, een drankje drinken op de kade in Grave, de vroege ontbijtjes en de zwoele avonden.....Indrukken die we nooit meer zullen vergeten.

 

Stoffige wegen bij Groesbeek
Stoffige wegen bij Groesbeek, foto: Ivonne Calis

Of we er "wijzer" van geworden zijn, wordt ons regelmatig gevraagd. We hebben weer leren luisteren naar ons lijf, letterlijk en figuurlijk. We hadden ongekende dorst, pijn aan de knie en het schoot zelfs in mijn lies. Maar we hadden ook bijzondere ontmoetingen. Met gepassioneerde ondernemers, lieve mensen, grote en kleine dieren. Hoe prachtig is onze aarde en hoe klein zijn wij eigenlijk in het geheel. Een aarde die er is om gekoesterd te worden en waar ik nog heel veel jaren van hoop te genieten.

 

Ben je nieuwsgierig geworden naar de route die Ivonne liep? Bezoek dan haar weblog Myfootprints. Hier lees je bovendien nog veel meer wandelverslagen van Ivonne.