Direct naar de content Direct naar de hoofdnavigatie Direct naar de footer
Blog

Sanne wandelt lang(e afstanden) met… Karolien van Wijk

Lange afstanden wandelen. Velen moeten er niet aan denken, anderen zijn nieuwsgierig, maar er zijn niet zoveel wandelaars die de uitdaging opzoeken van Kennedymarsen en lange afstanden. Hoogste tijd om deze discipline van het wandelen eens nader uit te lichten. In deze nieuwe serie volgen we Sanne Heymann, die in gesprek gaat met mede-langeafstands-gekkies. Met in deze aflevering: Karolien van Wijk.

Sanne Heymann
Parkwandeling Noord Brabant Rondje Genderpark (8)
(Foto: @ Sanne Heymann)

Hoe lang we elkaar precies kennen weten we niet meer precies, maar we weten wel dat we elkaar voor het eerst hebben ‘ontmoet’ op het toenmalige Twitter. Onder de veelzeggende naam ‘Veelwandelaar’ deelde Karolien (45 jaar) daar haar wandelavonturen (ook te lezen via www.karolienvanwijk.nl) en volg ik haar inmiddels onder diezelfde naam op Instagram. Naast online contact zijn we elkaar een aantal keer kort live tegengekomen tijdens verschillende wandeltochten. Hoog tijd om haar nu eens uitgebreid het wandelhemd van het lijf te vragen! 

Van Eerste Stappen Tot Wandelpassie
(Foto: @ Karolien van Wijk)

Van eerste stappen tot wandelpassie

Hoe ben je begonnen met wandelen? 

“Volgens mijn moeder kon ik op jonge leeftijd eerder hardlopen dan wandelen. Ik was een kind met veel energie, dat maar moeilijk stil kon zitten. Ik kon dan ook niet wachten om mee te doen met de Avondvierdaagse en als het aan mij had gelegen zou ik ook meteen de langste afstand hebben meelopen. Toch heeft het best een tijd geduurd voordat ik echt aan het wandelen ben geslagen. Tijdens mijn studententijd in Groningen heb ik wel eens wat studentikoze wandeltripjes gemaakt, maar dat stelde verder nog weinig voor. De Nijmeegse Vierdaagse kende ik van naam en van televisie, maar was verder iets abstracts. Ik was er toen nog totaal niet mee bezig dat ik deze tocht zou gaan lopen. Laat staan in totaal 8 keer.” 

Wat zorgde voor de ommezwaai? 

“Dat kwam door een oproep van Spring Reizen; een organisatie die duurzame en actieve wandelreizen organiseert voor 25-40 jarigen. Zij boden een wandelreis aan naar Schotland en voor ik het wist had ik mij hiervoor ingeschreven. Dat de reis gecategoriseerd stond als ‘zwaar’ en ik zo goed als geen ervaring had, daar had ik verder niet over nagedacht. Ik ging het gewoon doen en zou verder wel zien. Dat mondde uiteindelijk uit in de zwaarste tocht die ik ooit heb gemaakt. Dagen achter elkaar wandelen, alleen maar regen, kamperen… Het was verschrikkelijk, maar toch ook heel leuk. Ellende verbindt en ik heb aan die reis veel leuke contacten overgehouden. En hoewel ik nooit meer in Schotland heb gekampeerd, ben ik wel bij Spring blijven plakken en heb ik uiteindelijk zelfs als gids nog een aantal reizen begeleid.” 

Van twijfelaar tot doorgewinterde Vierdaagseloper

Maar een avontuurlijke wandelreis in de natuur is natuurlijk wel iets anders dan de Nijmeegse Vierdaagse. 

“Zeker! Sowieso vond ik 40 kilometer aan één stuk echt als héél ver klinken. Op reis wandelde ik wel regelmatig meerdere dagen, maar nooit zulke afstanden. Laat staan op asfalt. Het is door een vriendin, Marianne, dat ik uiteindelijk werd overtuigd om mee te doen. Als wandelaar is ‘de Nijmeegse’ ergens toch iets dat je gedaan moet hebben of waarvan mensen vinden dat je dat gedaan moet hebben. Dus besloten we ons in te schrijven. Het eerste jaar werden we allebei uitgeloot, het jaar erop – tijdens de 100e editie in 2016 – werd Marianne uitgeloot, maar ik niet. Het was al april en ik had nog amper lange afstanden gelopen, maar ik dacht: Als je bent ingeloot moet je er ook maar gewoon voor gaan.” 

En, hoe was die eerste ervaring? 

“Verschrikkelijk! Ik had totaal geen idee wat me te wachten stond vond het echt hels. Het was lang, ver, weinig slaap, warm, blaren… En toch stond ik het jaar erop weer aan de start. Niet geheel vrijwillig, maar omdat Marianne nu eindelijk wél was ingeloot en ik het dus van mijzelf niet kon maken om niet met haar mee te gaan. Uiteindelijk bleek dat een hele goede zet, want mijn tweede Vierdaagse was een totaal andere ervaring. Ik wist beter wat op mij af zou komen, wat ik wel of niet moest doen… En zo had ik zomaar het Vierdaagse- en wandelvirus te pakken.” 

Van Twijfelaar Tot Doorgewinterde Vierdaagseloper
(Foto: @ Karolien van Wijk)
Grenzen Verleggen En Karakter Tonen
(Foto: @ Karolien van Wijk)

Grenzen verleggen en karakter tonen

Inmiddels ben je maar liefst 8 Vierdaagses én 7 Kennedymarsen verder. Hoe ben je op dat punt terecht gekomen? 

“Dat is geleidelijk gegaan. Nadat ik driemaal de 4x40 kilometer in Nijmegen had gelopen en me dat steeds beter af ging, begon langzaam de 4x50 kilometer te lonken. Het zetje om het ook écht te doen, kwam door een jonge collega die werd ingeloot en als man op de 50 kilometer moest starten. En zo waagde ik de overstap. Een pittige overstap kan ik je zeggen, want het is niet alleen 2 uur langer lopen, maar ook 2 uur minder rust. Een bekende van mij wist het treffend te verwoorden: ‘De 50 kilometer is niet per se 10 kilometer meer feest, maar wél goed voor je karakter!’ En zo is het inderdaad.” 

En karakter heb je, want je allereerst Kennedymars liep je zelfs helemaal alleen! 

“Klopt! Nadat ik de 4x50 kilometer van de Vierdaagse had volbracht had ik de intentie om me aan de 80 kilometer te wagen. Helaas kwam toen corona en werd er niks georganiseerd. Omdat ik het wandelen en vooral ook de uitdaging miste, besloot ik zelfstandig een Kennedymars vanaf mijn huis te lopen. Een route bestaande uit meerdere rondjes die samen exact 80 kilometer vormde. Ik heb het gehaald, maar vraag niet hoe. Het was zwaar, saai en mentaal heel pittig. Absoluut geen aanrader wat mij betreft.” 

De kracht van doorzetten en verbondenheid

En toch heb je volgehouden en ben je inmiddels meerdere Kennedymarsen verder. Hoe ga jij om met zware momenten? 

“Door afleiding. Een stuk oplopen en praten met andere wandelaars bijvoorbeeld. Of liedjes zingen. Dan ben je vaak zo een paar kilometer verder. Verder probeer ik de middag voor een nachtelijke tocht vaak 2 uurtjes slaap te pakken. Dan sta je toch net wat frisser aan de start. En als je na een nacht wandelen bij zonsopkomst een slaapdip krijgt, zet dan je tanden op elkaar, zing een liedje, pak wat chocola en drink een grote kop thee met suiker. Dan voel je je vaak al snel een stuk beter.” 

Wat brengt het lopen van lange afstanden jou? Waarom doe je dit eigenlijk? 

“Goede vraag. Ik vraag het mijzelf ook wel eens af. Ik denk dan toch de uitdaging. Het uitvogelen van het mentale spel. Het opzoeken van grenzen en jezelf daardoor beter leren kennen. Natuurlijk is het ergens gekkenwerk, maar blijkbaar heb ik dat nodig. Dat het ergens toch een beetje pijn doet. En dat je daar doorheen kunt gaan. Maar…wandelen brengt mij ook heel veel plezier. Het is eigenlijk de enige sport die ik echt goed kan. En het verbindt mensen. Het is een prestatiesport, maar geen winnaarssport. Je zit allemaal in hetzelfde schuitje. Het boeit niet wie of wat je bent, in wandelkleding ben je allemaal gelijk en valt alle decorum weg.” 

De Kracht Van Doorzetten En Verbondenheid
(Foto: @ Karolien van Wijk)
Nieuwe Doelen Op Een Vertrouwde Weg
(Foto: @ Karolien van Wijk)

Nieuwe doelen op een vertrouwde weg

Wat is je meest memorabele ervaring? 

“Natuurlijk alle eerste keren dat je een bepaalde afstand volbrengt. Maar iedere tocht heeft zo zijn kleine en grote(re) memorabele momenten. Ik heb de afgelopen jaren zoveel gelachen en gehuild en ik ben onderweg zoveel bijzondere mensen tegengekomen. Dat zijn allemaal momenten die je niet meer vergeet en wat maakt dat ik mij geen leven zonder wandelen kan voorstellen.” 

Heb je binnenkort nog mooie tochten op de planning? 

“Voor dit jaar is het wel even mooi geweest. Ik heb onlangs nog de Kennedymars van Haaksbergen volbracht en blijf de komende maanden zeker wandelen, maar op een iets lager pitje. Maar volgend jaar sta ik zeker weer aan de start van de Nijmeegse Vierdaagse en een aantal Kennedymarsen. Daarnaast hoop ik – als mijn agenda het toelaat – weer mee te doen aan de 11-Stedenwandeltocht. Dat vond ik zo’n mooie tocht! Vijf dagen wandelen en slapen op een schip. Daar komt wandelen en onderlinge verbinding echt samen.” 

Sanne Heymann (40 jaar) is een kleurrijke lange afstandswandelaar en wandelvlogger. Als verhalenverteller is ze dol op het verzinnen van nieuwe verhalen en avonturen, maar liever voert ze deze avonturen ook uit. Benieuwd naar wat ze allemaal te vertellen heeft? Volg haar wandelvlogs op YouTube of haar leven (inclusief Lange Man & twee fluffy katten) op Instagram.