Sanne wandelt lang(e afstanden) met… Adrie Romijn

Lange afstanden wandelen. Velen moeten er niet aan denken, anderen zijn nieuwsgierig, maar er zijn niet zoveel wandelaars die de uitdaging opzoeken van Kennedymarsen en lange afstanden. Hoogste tijd om deze discipline van het wandelen eens nader uit te lichten. In deze nieuwe serie volgen we Sanne Heymann, die in gesprek gaat met mede-langeafstands-gekkies. Met in deze aflevering: Adrie Romijn.

Sanne Heymann

Sanne Wandelt Lang(E Afstanden) Met… Adrie Romijn Trainen In De Biesbosch — (Foto: © Adrie Romijn)

Volgens veel lange afstandswandelaars is het de ‘holy grail’: het behalen van de titel Centurion. Een prestatie die niet voor iedereen is weggelegd, want je kan deze titel alleen maar behalen als je 100 mijl (160 kilometer) binnen 24 uur loopt. Dat je voor zo’n uitdaging niet per se jong hoeft te zijn, dat bewijst Adrie Romijn (75 jaar). Zij behaalde zowel de titel Continental Centurion als Centurion en dat terwijl ze pas halverwege de 50 is begonnen met wandelen.

Het begon met de Vierdaagse

Ben je echt pas na je 50^e begonnen met wandelen?

“Ja, ik ben inderdaad laat begonnen. Ik was al een eindje in de 50 toen een collega en tevens goede vriendin van mij opperde: ‘Ik wil de Vierdaagse wel eens lopen. Wie gaat er met mij mee?’ En zo besloot ik spontaan aan te haken. Iedere zondagochtend gingen we samen trainen in de Biesbosch. Heerlijk was dat! Het was zo leuk samen en zo mooi in de natuur. Toen ik uiteindelijk in Nijmegen aankwam voor de Vierdaagse was dat wel even omschakelen. Zoveel mensen! Zo warm, zo druk! Het was een hele ervaring, maar voor mij persoonlijk niet voor herhaling vatbaar.”

Sanne Wandelt Lang(E Afstanden) Met… Adrie Romijn 180 Km Nijmegen Amsterdam — (Foto: © Adrie Romijn)

Liefde voor de lange afstand

Desondanks weerhield die ervaring in Nijmegen je er niet van om te blijven lopen…

“Klopt! Het wandelen zelf vond ik namelijk heerlijk. Dus toen iemand mij tipte dat er in Zuid-Limburg ook een vierdaagse is – de Heuvelland Vierdaagse – ben ik daar diezelfde zomer nog naartoe gegaan. Dat was echt prachtig! Heerlijk lopen in de natuur, niet te druk, precies wat ik fijn vind. Vlak daarna tipte iemand anders dat ik de 80 van de Langstraat eens zou moeten doen en zo liep ik ruim een maand na de Heuvelland mijn eerste Kennedymars. Tja, en toen is mijn liefde voor de lange afstanden ontstaan.”

Vrienden maken onderweg

Wat is er zo leuk aan het wandelen van lange afstanden?

“Het meest bijzondere zijn de verhalen onderweg. Tijdens een lange afstandswandeling heb je namelijk alle tijd om met iemand te praten. Ik wandel mijn tochten in principe altijd alleen, maar gedurende die 12 tot soms wel 24 uur heb je alle tijd om met mede-wandelaars in gesprek te komen. Wanneer maak je dat in het normale leven nou mee, dat je zo lang naar elkaar luistert? Het komt regelmatig voor dat ik onderweg iemand tegenkom, we uren samen optrekken en tegen het einde van de tocht als vrienden uit elkaar gaan. Dat is toch bijzonder? Maar ik vind het ook heerlijk om een poos alleen te lopen. Luisteren naar de vogels, de stilte van de nacht, kijken naar de zon die opkomt. Ik geniet dan echt van het moment.”

Lopend over de Afsluitdijk

Over het moment gesproken; op welk moment besloot je dat je nóg wel verder dan 80 kilometer wilde lopen?

“Eigenlijk gewoon toen ik hoorde dat er nóg langere afstanden zijn dan de 80 kilometer van een Kennedymars. Eerst liep ik de 125 kilometer van Amsterdam-Tilburg, toen de 135 kilometer tijdens de Mergellandroute en toen dacht ik: als ik 135 kilometer kan lopen, dan kan ik óók 150 kilometer wandelen. En zo schreef ik mij in voor Amsterdam-Leeuwarden. Deze tocht bestaat - net als de Mergellandroute – helaas niet meer, wat ontzettend jammer is, want ’s nachts over de Afsluitdijk lopen is zó bijzonder!”

Op naar Centurion

Inmiddels was je bijna 70 en dacht je niet: nu is het wel genoeg?

“Nee, want na Amsterdam-Leeuwarden volgde tweemaal de 160 kilometer lange tocht van Nijmegen-Rotterdam. En toen dacht ik: misschien is het nu tijd om een poging te doen tot Centurion. In 2016 was het zover en behaalde ik in Schiedam mijn Continental Centurion titel [Adrie deed 23 uur, 20 minuten en 20 seconden over de in totaal 160 kilometer]. Maar ja, dan hoor je: ‘De échte Centurion, die loop je in Engeland.’ Dus stond ik in 2019 aan de start in Castletown op Isle of Man, waar ik na 23 uur, 52 minuten en 20 seconden de finish behaalde.”

Sanne Wandelt Lang(E Afstanden) Met… Adrie Romijn Centurion Isle Of Man 2019 — (Foto: © Adrie Romijn)

Ik heb het gehaald!

Wat een prestatie! Dat moet heel bijzonder zijn.

“Ja, die finish in Castletown is wel een van mijn mooiste wandelherinneringen. Je loopt daar 24 uur lang rondjes van exact 1 mijl en het moment dat je het laatste rondje ingaat is zó onwezenlijk. Het besef dat je weet: ik ben er bijna, ik ga het halen. Dat is heel bijzonder en ontroerend ook. Ik herinner me dat ik de Nederlandse vlag in mijn handen gedrukt kreeg en ineens besefte: ‘Ik heb het gedaan! Ik heb het gehaald!’ En zo werd ik de oudste Nederlandse vrouw die de Centuriontitel behaalde. Dat moment pakt niemand je meer af.”

Sneller wandelen

Hoe train je eigenlijk voor zo’n tocht?

“Voor Centurion heb je wel echt specifieke training nodig. Omdat je voor langere tijd zeker 7,5 kilometer per uur makkelijk moet kunnen volhouden, ging ik op zoek naar een plek waar ik mijn snelheid wat kon opkrikken. Hier in de buurt bij DAK (Drunense Atletiek Klub) heb je een afdeling snelwandelen. Nu wilde ik niet per se leren snelwandelen, maar wél sneller leren wandelen. Ik was bang dat ze zouden denken ‘Wat moeten we met zo’n oude pudding’, maar ik werd met open armen opgevangen.”

Bananen en stroopwafels

Over pudding gesproken: voeding is ook heel belangrijk tijdens lange tochten. Wat is jouw tip?

“Door schade en schande word je wijs. Zelf heb ik ook gekampt met maag- en darmklachten tijdens het lopen, tot ik ontdekte dat de truc is om zo weinig mogelijk vezels te eten. Niet alleen tijdens de lange tochten, maar ook al in de dagen ervoor. Dit is onder hardlopers en marathonlopers al heel bekend, maar onder lange afstandswandelaars een stuk minder. Je darmen werken gewoon anders als je zo lang in beweging bent. Al je bloed gaat dan naar je benen en vitale organen, waardoor je maag en darmen niet meer in staat zijn om voedsel te verteren. Je lijf wil op zo’n moment alleen snelle suikers. Ik zweer zelf bij bananen en stroopwafels. Tijdens lange tochten eet ik iedere 10 kilometer een stroopwafel en ik heb dan nergens last van.”

Van hardloper naar loper

En nu? Je bent inmiddels tweemaal Centurion én inmiddels 75 jaar. Heb je nog ambities?

“Ik heb geen grote doelen meer. Het hoeft ook allemaal niet meer zo hard. De langere tochten laat ik voor een groot deel voor wat ze zijn, wel loop ik nog graag Kennedymarsen. Mijn favoriet is in Etten-Leur. Dat is een heerlijke kleinschalige Kennedymars. Met fantastische vrijwilligers en EHBO’ers ook. Sowieso verdienen al deze mensen bij alle tochten een heel dik compliment. Want waar zouden wij wandelaars zijn zonder hen? Ik hoop dan ook lekker te blijven lopen. Iedere maand een Kennedymars, maar ook op de prachtige LAW-paden die Nederland rijk is, een tocht in het buitenland en natuurlijk heerlijk in mijn eigen ‘achtertuin’; de Biesbosch. Daar waar het allemaal is gestart en waar het altijd blijft voelen als thuiskomen.”

Sanne Wandelt Lang(E Afstanden) Met… Adrie Romijn Wandelen In Noorwegen — (Foto: © Adrie Romijn)

Sanne Heymann (40 jaar) is een kleurrijke lange afstandswandelaar en wandelvlogger. Als verhalenverteller is ze dol op het verzinnen van nieuwe verhalen en avonturen, maar liever voert ze deze avonturen ook uit. Benieuwd naar wat ze allemaal te vertellen heeft? Volg haar wandelvlogs op YouTube of haar leven (inclusief Lange Man, twee katten en een bejaarde hond) op Instagram.