Op pad met een pro: Tjerk Ridder en ezel Lodewijk

Tjerk Ridders wandeltocht van de Eiffeltoren naar de Martinitoren, leverde inzichten en inspiratie op voor een fraai koffietafelboek, een album én een muziektheatervoorstelling. Maar wie is nu precies de pro? Is dat deze vrolijke, avontuurlijke kunstenaar of zijn wandelmetgezel Lodewijk, die ook de 1234 kilometer van het Martinuspad liep (maar dan op vier voeten)? Wandeljournalist Anton Damen ging met beide op pad.

Anton Damen

afbeelding van Tjerk Ridder en ezel Lodewijk, poserend voor de camera

Door: Anton Damen

Wie met een ezel op stap gaat, heeft altijd aanspraak. Slim bekeken van multi-kunstenaar Tjerk Ridder, die voor zijn Bonne Route!-project over Europese saamhorigheid in de figuurlijke voetsporen van Sint Maarten van Parijs naar Groningen wandelde om ervaringen en verhalen te verzamelen. Met ezel Lodewijk als partner in crime heb je een altijd een gespreksopening. Dat is 'de Lodewijk-magneet', zoals Tjerk het noemt. "De meest gehoorde opmerking? 'Mag ik een foto maken?'. Lodewijk zorgt altijd voor gespreksstof, en dat is heel leuk maar soms ook heel vervelend. Als je echt even door moet om je slaapplek van de dag te bereiken, en je hebt even genoeg conversaties gehad, dan heb je toch wat minder behoefte aan nóg een gesprekje."

Klak-klak-klak: even motiveren

Vandaag heeft Tjerk alle tijd voor dialoog. De Europese tocht is gelopen, het boek ligt in de winkel en de voorstellingenlijst is mooi gevuld. En met Lodewijk wandelen is niet meer een dagelijkse bezigheid. Toch is het duo het samen optrekken niet verleerd. Soms komt er wat overtuigingskracht aan te pas om Lodewijk weer in beweging te krijgen, met een 'tssk', een 'klak-klak-klak', een 'kom Lodewijk, nu echt' of soms telepatisch ("Ik had even een stevige onderhandeling met hem, in mijn hoofd"). Maar meestal gaat het schijnbaar vanzelf. Verzachtende omstandigheid als Lodewijk even gemotiveerd moet worden: voor een ezel is er onderweg nu eenmaal veel te zien, te eten en te snuffelen. "Dat hoopje poep daar, dat is zijn Facebook. Is-ie meteen weer op de hoogte."

afbeelding van Tjerk en ezel Lodewijk van achteren, op een herfstig bospad.

Samen zwijgen

Op stap met een zwijgende partner betekent ook ruimte voor het gesprek in je hoofd. "Ik vind wandelen bij uitstek een gezonde activiteit, zowel fysiek als mentaal. Want het is interessant wat je allemaal tijdens het lopen bedenkt. Vragen over het verleden, het hier en nu en de toekomst, en de balans daar tussen."

afbeelding van ezel Lodewijk die vrij (niet aangelijnd) achter Tjerk aan rent.

Gelijkheid

Honden moeten hier aan de lijn, maar over ezels zeggen de bordjes niets. Dus mag Lodewijk los lopen. Of beter gezegd: vrij rennen. Tjerk voorop en Lodewijk in volle vaart erachteraan, een speels maar ook vrij sensationeel gezicht. "Ik beschouw Lodewijk echt als kameraad. Natuurlijk ben ik een mens en is hij een dier, of eh, nou ja, zijn we allebei dieren, maar ik ervaar wel een zekere gelijkheid. Het is net als een andere wandelmaat iemand met wie je het leuk moet maken. Mensen die denken dat ze wel even met een ezel kunnen lopen, valt dat vaak vies tegen. Vanzelf gaat het niet, het vereist echt samenwerking. Maar het is oprecht ontroerend op zo'n grote onderneming een metgezel te vinden die je bagage en je lasten deelt."

De essentie

Een jochie scheurt voorbij, op enige afstand gevolgd door een moeder met een kind achterop de fiets. En ja hoor. Of ze een foto mogen maken. Uiteraard. Een klein gesprekje over pianoles, het dorp en Tjerks project en dan 'bedankt voor de foto!'. Koetjes en kalfjes, of in dit geval: ezels en kalfjes. "Die vluchtige ontmoetingen met mensen onderweg zijn de kern. Al is het maar een uur, een middag of een avond: je beseft dat dit de echte wereld is, dat dit de essentie is."

afbeelding van Tjerk Ridder en ezel Lodewijk onderweg, tijdens hun wandelreis. — Onderweg op het Martinuspad. (Foto: © Siem Akkerman, Provincie Fryslân)

afbeelding van de 3D-boekcover van Bonne Route!

Nog een Europese trail

Het tochtje vandaag is qua duur en lengte verre van episch, maar Tjerk droomt stiekem al over een vervolg dat een iets langere adem vergt. "Heb je ooit gehoord van het Stevenson-trail? Ook een Europese culturele route, die in de voetsporen treedt van een Ierse dichter die rond 1800 in Frankrijk ging lopen om zijn liefdesverdriet te verwerken. Met een ezel, hij schreef er een boek over. Nu is het dé tocht voor alle ezelliefhebbers, met herbergen waar je ze mag stallen en de mogelijkheid om een ezel te huren, voor een etappe of de volledige tocht." Maar dat laatste is voor Tjerk – en voor Lodewijk – dus niet aan de orde.

Het boek Bonne Route! is te koop in de (online) boekhandel en rechtstreeks op Tjerks website. Daar vind je ook een actuele voorstellingsagenda.