De 4Daagse Nijmegen is voor velen een droom, een doel of een bucketlist-uitdaging. Maar zelfs met maandenlange training kan het anders lopen dan gehoopt. Matthias Groeneveld (41) uit Hoogeveen liep in 2025 zijn allereerste 4Daagse, met volle inzet en meer dan 600 trainingskilometers in de benen. Hij begon gemotiveerd aan de dagelijkse 50 kilometer, maar moest op dag drie de strijd staken vanwege een blessure.
'Wat ik als debutant van de 4Daagse had willen weten'. Matthias blikte terug op zijn ervaring en analyseerde wat hij anders zou doen. In dit blog deelt hij open en eerlijk 12 waardevolle tips, zodat andere debutanten beter voorbereid aan de start verschijnen en wél hun eerste 4Daagse kunnen uitlopen.
Bij de 50 km ligt de starttijd tussen 04.00 en 04.50 uur. Ik was er dagelijks rond 03.45 uur, maar stond dan al achteraan in de rij, met een late start tot gevolg. Dat is kostbare tijd. Kom liever nog een half uur eerder, zodat je eerder kunt starten en later op de dag meer marge hebt voor pauzes.
In het begin liet ik me meeslepen door het tempo van anderen, waardoor ik afweek van mijn trainingssnelheid. Gelukkig kan dat in het begin geen kwaad, maar tijdens een gesprek met een veteraan gaf hij aan om mijn eigen trainingstempo aan te houden. Uiteraard had hij gelijk en nam ik het snel voor lief om ingehaald te worden door anderen, wat eigenlijk meer de reden was dat ik zo doorliep.
Er zijn toiletten langs de route, maar vaak met lange wachttijden (15-20 minuten). Dit is natuurlijk zonde van je tijd. Gebruik de aangeboden toiletten van bewoners of bedrijven als je ze ziet, ook als je nog niet dringend moet. Dat bespaart je later kostbare minuten.
Op fietspaden en smalle wegen is het handiger om achter elkaar te lopen als je samen bent. Zo hoef je minder vaak opzij te stappen. Door te vaak van het pad af te wijken, heb ik me een paar keer verstapt – wat uiteindelijk heeft bijgedragen aan mijn uitval. Eén keer opzij stappen is niet erg, maar als je elke vijf minuten een keer aan de kant moet, dan gaat dat tellen.
Op dag 2 moest ik haasten om de finish te halen en liep ik kilometers over stoepen, het gras en onverharde wegen om mensen in te halen. Het gevolg: een overbelaste heup, wat leidde tot verkeerd lopen en uiteindelijk tot mijn uitval. Wil je mensen inhalen? Vraag even of je er langs mag en blijf op het asfalt. Voor mij persoonlijk is het een leerpunt om meer op onverharde wegen te trainen.
Na dag 2 had ik pijn en blaren, maar ik sloeg de hulppost over vanwege tijdsdruk. Achteraf had ik hier spijt van, wie weet hadden ze me zodanig kunnen helpen of adviseren dat ik de 4Daagse wel had kunnen uitlopen. Wacht dus niet met hulp zoeken als je blaren hebt – dit kan net het verschil maken tussen uitlopen of uitvallen. Alle beetjes om je er ook maar iets bovenop te helpen zijn mooi meegenomen.
Van de 600 trainingskilometers liep ik er slechts één in miezerweer. Op dag 2 kreeg ik de volle laag, en met alleen een spatwaterdichte jas werd ik drijfnat. Een poncho hielp nog wat, maar het kwaad was al geschied.
Mijn tip: neem elke dag een wegwerpponcho mee. Regenkleding is prima, maar een poncho is lichter. Veel wandelaars gebruikten ook regenhoezen voor hun schoenen – iets dat ik de volgende keer zeker probeer. Extra sokken om onderweg te wisselen zijn daarnaast een must.
Door een combinatie van lange toiletpauzes, een late start en drukte onderweg heb ik te weinig rustmomenten genomen. Dat brak me op. Mijn voeten kregen onvoldoende herstel en dat droeg bij aan mijn uitval. Plan je pauzes en neem ze bewust.
Een wandelveteraan adviseerde me om in de ochtend twee blokken van 15 km te lopen, om zo de drukte voor te blijven. Zelf pauzeerde ik standaard na 10–11 km. Volgende keer train ik op langere blokken – meer kilometers in de ochtend, en 's middags ruimte voor rust.
Als natuurwandelaar was ik de mensenmassa niet gewend. Mijn pas werd beïnvloed, ik moest me vaak aanpassen en vond het lastig. De tip van Wandel.nl om van tevoren deel te nemen aan wandelevenementen was een goede – die had ik eerder ter harte moeten nemen.
Overdag at en dronk ik prima, maar na de finish schoot het erbij in. Door vermoeidheid hield ik het bij een kommetje bami-soep – veel te weinig. Goed herstellen betekent: goed eten. Ook al ben je moe.
De drukte en prikkels waren soms overweldigend. Oordopjes hielpen me om me even af te sluiten. Handig als je gevoelig bent voor prikkels of behoefte hebt aan rust. Deelname aan drukke wandelevenementen in je training helpt ook om eraan te wennen.
Al met al heb ik een geweldige tijd gehad. De sfeer, de gesprekken onderweg, de mensen langs de kant – ondanks mijn uitval was het bijzonder. Een wildvreemde reed me zelfs terug naar de Wedren toen ik hinkend langs de weg stond. Iedereen was zó begripvol. Zelfs de beveiliging sprak me moed in.
Ik ben niet ontmoedigd – integendeel. Ik kom terug. In 2026 ga ik voor mijn kruisje! Voor alle toekomstige deelnemers heel veel succes met trainen en misschien tot op de Wedren of onderweg!
Blaren kunnen je wandelplezier flink bederven. Wat moet je doen als je een blaar hebt? En hoe kun je...
Tijdens de voorbereidingen op de 4Daagse Nijmegen draait het natuurlijk niet alleen om het trainen, ...
Als je een lange wandeltocht gaat maken, is het belangrijk om wat te eten mee te nemen. Wat kun je a...
Tijdens een wandeltocht is het belangrijk om goed te rusten. Rustpauzes kun je gebruiken om even op ...
Het zit erop. Je hebt de 4Daagse Nijmegen of een andere meerdaagse wandeltocht volbracht. Hoe zorg j...