Sanne wandelt lang(e afstanden) met Hermy Heymann

Lange afstanden wandelen. Velen moeten er niet aan denken, anderen zijn nieuwsgierig, maar er zijn niet zoveel wandelaars die de uitdaging opzoeken van Kennedymarsen en lange afstanden. Hoogste tijd om deze discipline van het wandelen eens nader uit te lichten. In deze nieuwe serie volgen we Sanne Heymann, die in gesprek gaat met mede-langeafstands-gekkies. Met in deze aflevering: Hermy Heymann.

Sanne Heymann

Parkwandeling Noord Brabant Rondje Genderpark (29) — (Foto: @ Hermy Heymann)

Als mensen mij wel eens vragen waar ik die drive toch vandaan heb om lange afstanden te wandelen, dan verwijs ik meestal naar mijn vader. Als oud-marinier en voormalig ultraloper ken ik hem niet anders als iemand die altijd op zoek is naar nieuwe uitdagingen en het verleggen van grenzen. Ook nu, op zijn zeventigste, denkt hij nog niet aan stilzitten. Alhoewel hij misschien die grote bewijsdrang inmiddels wel een klein beetje moet leren loslaten…

Kennedymars voor de familie

Hoe ben je eigenlijk in aanraking gekomen met lange afstandswandelen?

“Via mijn schoonfamilie in Zuid-Limburg. Daar is het al bijna 50 jaar traditie om de Kennedymars van Sittard te lopen, met als ongeschreven regel dat je pas écht bij de familie hoort als je deze tocht een keer hebt volbracht. In 1986 besloot ik me er dus maar aan te wagen. Ik was eigenlijk helemaal geen wandelaar. Ik had er zelfs een hekel aan. De keren dat ik in dienst verplicht moest wandelen op mijn legerkisten liep ik altijd blaren, maar ja… Je wilt bij de familie horen of niet, dus stond ik die paaszaterdag om 5.00 uur aan de start. Hardloopschoenen aan, slechts één keer getraind, maar wél als een echte marinier goed voorbereid met een rugzak om waar ik alles in had zitten van eten tot en met een poncho. De broers van mijn vrouw keken me vreemd aan, totdat het tijdens de tocht begon te regenen. Uiteindelijk kwam ik na 10 uur en 18 minuten over de finish, waarmee ik meteen het toenmalige familierecord uit de boeken liep.”

Betere hardloper door het wandelen

En vanaf toen werd wandelen helemaal jouw ding?

“Nee. Die eerste Kennedymars was voor mij echt een eenmalig iets. Een leuke competitie met mijn schoonbroers, maar nog niet iets waar ik echt serieus mee bezig was. Ik heb me de jaren daarna vooral op het ultralopen binnen het hardlopen gericht, met als hoogtepunt het volbrengen van de Spartathlon – een race van 246 kilometer van Athene naar Sparta – in 2005. Hierbij moet ik wel zeggen dat juist het wandelen mij daar ook erg bij heeft geholpen. Zeker in mijn trainingen wisselde ik het hardlopen met het wandelen af. Wanneer je wandelt rust je namelijk uit, terwijl je ook kilometers maakt. Ik denk zeker bij het ultralopen dat je er veel baat bij hebt als je ook goed kunt wandelen.”

Betere Hardloper Door Het Wandelen — (Foto: @ Hermy Heymann)

Van blessure naar wandelaar

Hoe ben je van het hardlopen uiteindelijk helemaal overgestapt op het wandelen?

“Dat kwam door een blessure. In 2013 raakte ik geblesseerd aan mijn knie, waarna ik van de orthopeed te horen kreeg dat hardlopen er niet meer in zat. Hoewel ik in die tijd al wel de Nijmeegse Vierdaagse liep en ook al 2 Dodentochten had volbracht, ben ik mij vanaf toen echt

meer serieus op het wandelen gaan richten. Inmiddels staat de teller op 13 Vierdaagsen, 15 Kennedymarsen en 6 officiële Lange Afstandswandeltochten.

Grenzen verleggen en leren loslaten

Ben je altijd zo fanatiek geweest?

“Ja. Dat is wel echt iets dat altijd in mij heeft gezeten. Of het nu met werk of sport is, ik ben gewend om altijd door te gaan en mijzelf te pushen. Kan het verder? Kan het sneller? Kan het beter? Daar ligt natuurlijk ook een deel van de uitdaging. Dat je op zoek gaat naar je grenzen en deze ook steeds weer weet te verleggen. Al moet ik zeggen dat nu ik iets ouder word, ik wel ook iets meer moet leren loslaten. Dat het niet altijd nodig is om je tijd te verbeteren bijvoorbeeld en dat ik tijdens een tocht ook best wel wat meer rust mag pakken. Ik wil en kan nog steeds veel, maar niet alles. En dat is misschien ook niet nodig.”

Op alle weertypen voorbereid

Hoe bereid jij je eigenlijk voor op lange lopen?

“Ik probeer sowieso twee keer per week te lopen en in aanloop naar een tocht de kilometers uit te bouwen. Verder begint alles bij goede schoenen en goede kleding. Ook heb ik het liefst zelf alles bij me en ben ik altijd op alle weertypen voorbereid. Wat eten betreft pak ik wat de organisatie onderweg aanbiedt, maar ik heb voor de zekerheid wel altijd extra boterhammen bij me en wat gelletjes, mocht ik onderweg toch nog een kleine oppepper nodig hebben.”

Revanche bij de Omloop

Zijn er ook momenten geweest dat je het moeilijk hebt gehad?

“Zeker! Mijn allereerste Omloop op Goeree-Overflakkee in 2010 was heel zwaar. Ik had ontzettend veel blaren en herinner me dat ik bij iedere post wel even moest zitten en dat ik weinig meer te missen had. Dit jaar ben ik na jaren teruggegaan om toch een beetje revanche te nemen en nu liep ik als een trein. Waar het aan lag weet ik niet, want het parcours is in al die jaren nagenoeg niet veranderd en ik was ook niet per se beter getraind. Misschien dat ik inmiddels wel wat meer ervaring heb. Maar soms kun je natuurlijk ook gewoon je dag wel of niet hebben.”

Dromen en doelen

Inmiddels ben je 70. Heb je op dit moment nog dromen of doelen?

“Jawel. Sowieso moet ik mijn eerste officiële LAW nog lopen nu ik 70 ben geworden. Daarnaast heb ik nu 6 stempels in mijn Long Distance Walkers Paspoort staan, maar wil ik daar uiteindelijk wel graag 15 stempels in hebben om het gouden speldje te ontvangen. Ik had in eerste instantie uitgerekend dat ik dit precies in 1 jaar zou kunnen redden, als ik alle LAW-tochten doe die volgend jaar op de kalender staan, maar ik weet zelf ook wel dat dit niet echt realistisch is. Het belangrijkste is sowieso gezond te blijven en lekker te blijven lopen. Begin 2026 word ik opa en als je het dan toch hebt over dromen, dan hoop ik op mijn 83e samen met mijn kleindochter voor het eerst samen de Nijmeegse Vierdaagse te lopen.”

Ervaring komt met de leeftijd

Wat heb je als tip aan andere 65-plussers die zich misschien toch eens willen wagen aan een Kennedymars of LAW?

“Het is nooit te laat om te beginnen. Denk niet: ‘Dat kan ik niet’, maar begin gewoon met het verleggen van je grenzen. Iedereen is ooit gestart met 5 kilometer wandelen. En je hoeft ook niet per se 100 of 110 kilometer te lopen, het gaat erom dat je jezelf uitdaagt en blijft uitdagen. Zeker als je ouder wordt is het belangrijk in beweging te blijven. Bovendien; als je ouder bent heb je ook meer ervaring. Dat komt zeker bij de lange afstanden goed van pas. Je ziet juist op de lange afstanden veel oudere wandelaars lopen. Dus laat je door je leeftijd niet tegenhouden.”

Sanne Heymann (40 jaar) is een kleurrijke lange afstandswandelaar en wandelvlogger. Als verhalenverteller is ze dol op het verzinnen van nieuwe verhalen en avonturen, maar liever voert ze deze avonturen ook uit. Benieuwd naar wat ze allemaal te vertellen heeft? Volg haar wandelvlogs op YouTube of haar leven (inclusief Lange Man & twee fluffy katten) op Instagram.