Ten zuiden van Nunspeet ligt een bosgebied waar je heerlijk kunt wandelen. Beklim eerst de dertig meter hoge uitkijktoren en geniet van het weidse uitzicht. Duik vervolgens het bos in waar naald- en loofbomen, stuifzandheuveltjes en vennetjes met rododendronstruiken elkaar afwisselen. Goed bereikbaar per trein én auto.
Deze rondwandeling vanaf station Nunspeet knoopt twee wandelroutes van Staatsbosbeheer aan elkaar: de blauw gemarkeerde 'Ronde Huis-route' en de witte 'Margaretha-route'. Direct voorbij het Veluwetransferium met bezoekerscentrum volg je slingerende paadjes door een glooiend bos vol grote en kleine zandheuvels. Voorbij het viaduct over de A28 begeef je je in het Zandenbos en het Margarethabos met de Waschkolk, die vroeger dienstdeed als wasplaats voor schapen. Nu komen er bijzondere planten en dieren voor. Horeca aan de route vind je alleen bij het Veluwetransferium en in het centrum van Nunspeet, nabij het station.
Het Veluwetransferium, ook wel ‘poort naar de natuur’ genoemd, ligt op steenworp afstand van het station. Er is van alles te beleven. De dertig meter hoge uitkijktoren kun je niet missen. De steile klim wordt beloond met een weids uitzicht op de omringende Veluwe en op het centrum van Nunspeet. Bij helder weer kun je zelfs het Veluwemeer zien. Vlak naast de toren bevindt zich Brasserie Het Stationshuisje, gehuisvest in een monumentaal 19e-eeuws pand. Even verderop ligt Bezoekerscentrum Nunspeet-Veluwe met wisselende exposities en natuurfilms. Er is ook een winkel met natuurgerelateerde producten en souvenirs.
Het Zandenbos is een bijzonder bos, want het bestaat uit stuifzandheuveltjes die al in de 19e eeuw zijn ontstaan. Vroeger bedolf het stuivende zand van de woestijn de nieuw aangelegde sporen en wegen en dat gaf veel overlast. Daarom plantte de familie Petersom Ramring, eigenaar van de kale zandvlakte, grove dennen aan die het stuivende zand moesten tegenhouden. Met succes, want het zand hoopte zich op in kleine heuveltjes tegen de bomen. Die heuveltjes zijn er nog steeds.
Het Zandenbos bleef altijd opengesteld voor wandelaars. Dat was te danken aan de laatste erfgenaam van de familie, die het bos in 1938 aan de gemeente Ermelo schonk onder voorwaarde dat het natuurgebied vrij toegankelijk zou blijven. De gemeente verkocht het een jaar later onder dezelfde voorwaarden aan Staatsbosbeheer.
Wil je meer informatie over deze route en/of over dit gebied? Ga naar de website van Wandelnet. Hier is het ook mogelijk om een routebeschrijving te downloaden.
