Grondmist laag over de velden een prille ochtendzon, nog wat vaag, wachtend op de kracht van later speelt ermee, schijnwerper in rook van het theater
jonge stier, kalfsheid pas ontgroeid, steekt de kop erboven, loeit een plotselinge wereld toe maisveldstoppels prikken in het neveldek vergeefs een lek voor een te verre zon tranen van dauw langs stoppels en stengels druppen in rouw neer op de grond een wandelaar dwaalt eenzaam mijmerend met verborgen benen de velden rond
