Ode aan de dijk

Aan de dijk

 

We waren acht of negen toen

Daar aan de dijk van het IJsselmeer

Wat verderop gaf een meneer

Aan een mevrouw een lange zoen

 

We fluisterden: Die gaan het doen

Maar verder wisten we niet meer

Een diepe stilte daalde neer

We kleurden, want we waren groen

 

Ik weet precies nog hoe het was

De wolken in het avondrood

Een glinsterende waterplas

Heel in de verte dreef een boot

En rondom ritselde het gras

De wereld leek ontzaglijk groot

 

Rien Bonte