Anton Damen, beter bekend als de Plandelman, gaat voor ons iedere maand op pad met een plandelaar. Maar deze keer is het misschien beter om het een anti-plandelaar te noemen. Want het Bloemenvrouwtje vist geen zwerfafval uit de natuur, maar laat juist iets achter op straat.
Een plandelaar komt zelden met lege handen thuis. Doorgaans zijn de vondsten niet bepaald om in te lijsten. Maar sinds kort vindt de Plandelman behalve weggegooide blikjes, weggewaaide mondkapjes en verloren snoeppapiertjes ook iets op zijn pad wat hem wél vrolijk stemt: vergeet-me-nietjes. Niet de echte, -kan ook niet, in de herfst-, maar een kleurrijke gehaakte variant. Ze lijken opeens spontaan in de wijk op te bloeien, vastgebonden aan een brugleuning, rond een boomstronk geknoopt of bungelend aan een verkeersbord. Kleine aandachtstrekkers, en dát is precies de bedoeling van het brein (en de maakster) achter dit vrolijke guerrillafenomeen: Wendy Mak. Als het Bloemenvrouwtje hangt ze aan elk bloemetje de oproep om, bij wijze van opsteker, een eenzame oudere een kaartje te sturen.
Het is een mooi initiatief, met een gevoelig randje. Want haar eerste bloemetje hing Wendy in maart op, om zo spontane post te genereren voor haar dementerende vader, die in de lockdown van zijn geliefden werd afgesloten. De respons was overweldigend, en dat maakte dat Wendy na het overlijden van haar vader besloot om de actie door te zetten, want er zijn meer oudjes die moederziel alleen zijn.
Daarom gaan we vandaag samen op pad: de een gewapend met de grijpstok, de ander met twee vers gehaakte bloemen op zak. Plandelman hoeft zich geen zorgen te maken dat Bloemenvrouwtje zwerfafval produceert: zo'n vergeet-me-nietje hangt gemiddeld minder dan een dag, voordat-ie door een voorbijganger wordt meegepikt. Wendy knoopt de eerste aan de brugleuning, met een mooie strik. Waar zal dit exemplaar straks belanden? "Veel vinders hangen hem op hun koelkast, sommigen sturen hem mee met het kaartje en weer anderen hangen hem zelf weer ergens anders op voor een tweede ronde. Dat vind ik natuurlijk extra leuk. Ook als het bloemetje geen postactie oplevert maar de vinder wel een kleine glimlach heeft bezorgd, is mijn missie al geslaagd." Wendy hangt het tweede bloemetje op een boomstam. Het vergeet-me-nietje vergeten is niet aan de orde, want van elk bloemetje wordt een foto gemaakt dat op de Insta-account van Bloemenvrouwtje belandt.
Het begon dus klein, met dat ene bloemetje in maart, maar je kunt veilig stellen dat Bloemenvrouwtje een zaadje heeft geplant. Inmiddels krijgt ze spontaan ladingen vergeet-me-nietjes opgestuurd van ijverige haaksters in het land, en hangen hulp-bloemenvrouwtjes de maaksels overal in het land op, van Waddinxveen tot Vlagtwedde, van Haarlem tot Den Haag en van Swalmen tot Sneek. De kans groeit zo alleen maar dat jij er binnenkort ook eentje op een wandeling tegenkomt. Fijn, want deze bloemen houden pas écht van mensen.