Na 15 etappes, evenzoveel mooie wandelingen en heel veel bijzondere belevenissen hebben Marleen en Nori het Elfstedenpad volbracht. De laatste etappe ging naar Leeuwarden, daar waar het wandelavontuur maanden geleden begon.
Op de slotetappe van het Elfstedenpad
Marleen Veenstra loopt samen met haar hondje Nori het Elfstedenpad. Marleen redde Nori zes jaar geleden bij een slager in Thailand door haar te adopteren. Met een eigen stempelkaart en rugzak wandelt het hondje door Friesland.
‘Ongelooflijk hoe snel de tijd is gegaan. Vrijdag 4 september hebben we alweer onze laatste etappe van het Elfstedenpad gelopen. En wat een mooie route! Om 8 uur stapten we de bus uit in Oudkerk en een paar minuten later liepen we alweer op de route. Langs de kerk liepen we Oudkerk al gauw uit. Buiten Oudkerk liepen we het bos in, Griekenland en Turkije (zo kom je nog eens ergens). Prachtig bos, lekker rustig en mooi weer. Via Staniastate liepen we door Oenkerk. We kwamen langs Heemstrastate, over nog meer mooie bospaden en langs de mooiste huizen. Friesland blijft ons verbazen. We liepen door Oosteinde naar Giekerk en toch ging het weer even fout. Ondanks onze alertheid en boekje. Maar goed, met het plattegrondje kwamen we er wel uit. De route ging langs de rand van Giekerk. Een kilometer na Giekerk kwamen we over de bekende tegelbrug. Zo mooi! Wat is die kunstig gemaakt. En wat een sporthelden, stuk voor stuk.
Het Elfstedenmonument 'It sil heve'
De route ging verder naar Miedum waar we rechts af moesten. Bij het veerooster en betonpad stond een bord ‘Verboden Toegang’. Tja, en nu? Het weiland ernaast in lopen? Daar was eerder gelopen dat konden we duidelijk zien, maar we weten hoe dat afloopt: meestal bij een sloot.
Boekje erbij: Betonpad volgen, particulier terrein. Dus toch maar het veerooster over en het bord negeren. De kudde schapen maakte al ruimte voor ons en keek ons nieuwsgierig na. Het pad ging over in het Wynserbinnenpaed, door de weilanden met zicht op Leeuwarden. Over houten bruggetjes en veeroosters. Prachtig!
We liepen door Lekkum met een laatste rondje om de kerk, door het gezellige Snakkeburen naar Leeuwarden. Langs de Dokkumer Ee zijn we via de Prinsentuin langs de Oldehove naar ons startpunt bij de Vrouwenpoortsbrug gelopen. Mijn wandelmaatje Rommy kwam hier met een super leuke en lieve verrassing: een Elfstedentocht-medaille voor ons alledrie!
Rommy, Marleen en Nori na het volbrengen van het Elfstedenpad
Wat attent en lief! En wat zijn we trots op onszelf. Goed gemutst gingen we op weg naar het VVV-kantoor voor de laatste stempel. En wat voor een stempel: De Oldehove, Liwwadder trots. Bij de VVV hebben we met een Elfsteden-wijntje geproost op deze leuke tocht en de mooie weekenden. Wat hebben we met zijn drieën genoten van deze leuke uitdaging en mooie route. Tsjoch lieve mensen, en op naar een volgend avontuur.'
