Direct naar de content Direct naar de hoofdnavigatie Direct naar de footer
Blog

Cadeautje in gekke tijden tussen Stavoren en Workum

tappe 6 van het Elfstedenpad bracht Marleen en haar hondje Nori van Stavoren naar Workum. Dankzij het mooie weer en een wakkere Nachtburgemeester (en de schapenpoep voor Nori) werd het een cadeau in gekke tijden.

Marleen Veenstra loopt samen met haar hondje Nori het Elfstedenpad
Marleen Veenstra loopt samen met haar hondje Nori het Elfstedenpad

Marleen Veenstra loopt samen met haar hondje Nori het Elfstedenpad. Marleen redde Nori zes jaar geleden bij een slager in Thailand door haar te adopteren. Met een eigen stempelkaart en rugzak wandelt het hondje de komende maanden door Friesland.

In deze gekke tijd toch een cadeautje van een dag: vandaag zijn Rommy, Nori en ik van Stavoren naar Workum gelopen, zo’n 18 km. Hierbij hebben we natuurlijk rekening gehouden met in ieder geval 1,5 meter afstand tussen ons en het regelmatig desinfecteren van onze handen. Ook zijn we vroeg gestart zodat het hopelijk nog wat rustiger zou zijn. En zo stapten we om 8.10 uur uit de trein in Stavoren. Hier zijn we een klein stukje teruggelopen voor de fontein De Vis voor Stavoren en Het Vrouwtje van Stavoren. Interessant trouwens om het verhaal over Het Vrouwtje van Stavoren eens op te zoeken en te lezen.

Vanaf dit punt liepen we al snel Stavoren uit en kwamen we op de dijk te lopen met links van ons het IJsselmeer. Prachtig! En wat een mooi weer. Heerlijke route met onderweg veel hekjes waar we over heen moesten klauteren. Goeie oefening! En gelukkig heeft Nori haar rugzak een handvat, zij kon dus gemakkelijk opgetild worden.

Afbeelding 1 | Cadeautje In Gekke Tijden Tussen Stavoren En Workum

Rollen door de schapenpoep

De route was leuk, mooi en rustig. Totdat we gezelschap kregen van een kudde schapen. Eerst nog wat op een afstandje, maar al snel moesten we zigzaggend om de schapen en hun lammetjes heen. Ik was wat bang voor Nori haar reactie, maar haar interesse lag vooral bij de poep en niet bij de schapen. Dikke klodders heeft zij de rest van de route op haar rugzak meegedragen. Dat krijg je van al dat poep-rollen!

Na ruim 10 km lopen, kwamen we in Hindeloopen aan. Weer zo’n leuk stadje. Maar helaas was er veel gesloten, zoals het Schaatsmuseum en de VVV. Dapper gingen we op zoek naar een stempel en naar een winkel voor Beerenburg om te proosten dat we over de helft zijn van de elf steden.

 met de “It Giet Oan!”-theedoek
met de “It Giet Oan!”-theedoek

We kwamen bij de Spar uit. Wel Beerenburg, maar helaas geen stempel. Ook niet aan de overkant van het smalle straatje waar drie mannen buiten aan het klussen waren. Eén van hen had wel een stempel vertelde hij, ging hem ook binnen ophalen, maar kon hem helaas niet vinden. Dan eerst maar op de foto met de “It Giet Oan!”-theedoek. Weer een lintje erop! En even proosten met ons Beerenburgje in wel hele speciale Elfsteden-borrelglaasjes.

Nachtburgemeester

We kregen wat aanspraak en er kwam een man langs fietsen met een kar achter zijn fiets. Hij was duidelijk iets aan het rondbrengen en Rommy gokte dat hij misschien wel wist waar we een stempel konden halen. Maar helaas, ook hij wist het niet. Toen we vertelden dat wij de Elfstedentocht wandelden en een stempelkaart bij ons hadden, bood hij aan om zijn handtekening te plaatsen. Hij was tenslotte de Nachtburgermeester van Hindeloopen! Hoe leuk en uniek voor onze stempelkaart. Dus op een veilige afstand op het muurtje langs Het Oost bij de haven, kregen wij de handtekening van Meneer van Andel, de Nachtburgermeester van Hindeloopen. Tige Tank! En wat een geluk dat hij ook overdag op pad is! ‘Stempel’ in the pocket! Nu op zoek naar Elfsteden Aukje, want nadat we haar in Stavoren gezien hadden, smaakte dat naar meer. Wat een leuke beeldjes zijn dat. We kwamen haar tegen toen we Hindeloopen weer uitliepen. Op haar hoge stalen sokkel. Prachtig!

Schapen op de top van een dijk

Vanaf Hindeloopen liepen we alweer gauw de weilanden in. Nog meer zon, nog meer IJsselmeer, nog meer schapen en steeds volop aan het genieten van deze mooie dag. Het klauteren over hekken ging gewoon door, net als Nori die haar gewillig liet optillen en bleef genieten van alle hopen schapenpoep. Oprecht een hele mooie route en een hele mooie dag. Voor zowel mens als hond.

Gemiste fonteinen

Workum kwam als snel in zicht. Met veel beren achter de ramen vanwege de berenroute. Leuk om te zien! En al snel passeerden we een bakkertje. Met stempel. Vandaag dus twee ‘stempels’ rijker. Trots stonden we buiten het bakkertje met onze kaarten te wapperen totdat de inkt droog was en stonden wat te kletsen over de Nachtburgermeester want zijn naam was nu half ‘overstempeld’.

Maar als Hindeloopen officieel een stempel heeft? Dan moet het toch ook een 11fountains fontein hebben? We.Zijn.De.Fontein.Vergeten. Elfsteden Aukje versus 11Fountains 1-0. Dat wordt dus een dagje Hindeloopen in de zomer! In Workum dus maar gauw op zoek gegaan naar de fontein De Woeste Leeuwen van Workum. Die hebben we gezien! Waterspuwend en al. Vanaf de fontein zijn we Workum uitgelopen richting het station wat echt buiten de stad ligt. De stadstour door Workum bewaren we voor over twee weken, dan starten we in Workum en lopen we naar het gezellige Bolsward. En Bolsward voelt toch een beetje als thuiskomen, want daar werk ik één dag in de week als fysiotherapeut. We kijken er weer naar uit.